(DÜZENLENİYOR!)
~Nam Salmış Büyük Bir Mahallenin Lideri~
~Etrafında Olup Bitenden Haberi Olmadan Mahalleye Taşınan Güzel Doktor~
'Saç teline yakmıştı dünyayı'
KARTAL KARACAHAN🦅 ECEM AKAR🦋
(DÜZENLENEN BÖLÜMLER TEKRAR YÜKLENECEKTİR🤍)
İKİNCİ SERİ-KA...
"Beni hep kısıtladılar anlattım sana,ben o hayatı istemiyordum, Sonra çıktım bir şekilde Mahalle'den tabi Kartal abim üçüncü gün karşıma çıkınca yurt dışına kaçma planım suya battı, İstanbul'da yaşamam şartı ile okuluma yazdırdı beni güvendiği yerde ev tuttu,sonra seni buldum barda"
Elimdeki kahve bardağını masaya sert bir şekilde koyarak dirseklerimi dizlerime koyup karşımda oturan Derine diktim gözlerimi. "Anlattıkların benim burada kalmamın bir nedeni değil Derin, Sen arkadaşımsın evet ama ben burda yaşayamam, Elleri silah tutan yüzlerce insanın arasında yaşamamı istiyorsun!"
Yerinden kalkarak yanıma oturdu, "Bu gün olanlar bir daha olmayacak söz veriyorum, Sana bu kadar alışmışken beni bırakıp gidemezsin, Lütfen, Söz veriyorum bir daha olay çıkarsa gitmene sesimi çıkarmayacağım"
Yüzüme gelen saçları geri iterek arkama yaslandım, "Tamam Derin bu da tamam" sarılmak için kollarını açması ile ayağa kalkarak odaya ilerledim, "Kahvaltıyı dışarıda yapacağım yarın erken çıkarım" Cevap vermesine kalmadan odaya girip kapıyı kapattım.
Derin bir nefes alarak odaya döndüm, Yatağın etrafındaki koli ile valizi kenara çekerek pijamalarım ile yatağa uzandım, Benim burda ne işim vardı,benim bu mafya ile ne işim vardı!?.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantamı alarak evden çıkıp kapıyı kapattım, Gözlerim asansör ile merdiven arasında saliselik bir mekik dokuduğunda boş vererek merdivenlere ilerledim, Yalnızken asansöre binmeyi pek tercih etmiyordum.
Beş katı nefes nefese indiğimde biraz soluklandım, Tek başıma güzel bir kahvaltı yapmayı planlamıştım fakat çantada anahtarımı ararken dün olanlar gözlerimin önünden şerit gibi geçip gitti, Başımı kaldırarak çantamı kapatıp sinirle saçımı geri ittim.
Dün karşılaştığımız yerden gidecek başka bir yeri bilmiyordum, Gözlerim sokakta kısa bir tur attığında oraya nasıl gideceğimi de unutmuştum.
Of of!!.
Aşağı taraftan geldiğimizi hatırlayınca oraya doğru ilerledim.
Hayır erken bir saatte değildi sabah dokuzdu fakat kimse yoktu, Fazla ruhsuz duruyordu, Binalar siyah,lacivert rengindeydi açık yada farklı tek renk gri binalardı.
Kendimi Kuzey Kore'de gibi hissettiğim sırada köpek sesi ile adımlarım yavaşladı, Sağımda duran sokaktan çıkan bir adam ve iki tasmasız köpek ile adımlarım duraksadı.
