Dalawang araw na ang lumipas simula ng dalhin ako rito ni Chris'
I only managed to survived dahil sinusubuan ako ni Chris. As for his' brother, naaawa ako rito dahil sa sahig nilalagay ng kanyang kapatid ang kakainin niya. At dahil nakagapos ang mga kamay niya, he's eating like a dog.
Chris never let us get up from our positions. Sa sofa na ako nakakatulog at dalawang araw na rin akong di nakakapag banyo. The same goes with Fort.
We were forced to do as Chris says dahil literal na siya ang may hawak sa mga buhay namin.
One wrong move and I die. We die.
He also deprived us from watching from the television kaya nakikipag-usap nalang ako kay Fort pag lumalabas si Chris.
Chris always goes out from the villa and we could hear his' car driving away.
Pero wala eh. Di parin kami makatakas dahil sa mga sugat namin na di ginamot ni Chris at dahil sa rehas na ikinabit niya saamin.
We were caged.
But amid the chaos, nabubuhayan parin ako dahil kahit papaano ay may kakwentuhan ako.
Di ko na mabilang kung ilang beses na akong nasapak ni Chris pero nawawala ni Fort ang sakit na natatamo ko dahil sa mga kwento niya. He would always tell me his' life as a political science student.
Kaya sana nga ay makaalis na kami dito. Dahil gusto kong maging kaibigan si Fort nang walang pinoproblema na Chris.
Someone, please save us.
I regret I did not believe the news about that ELEVEN ELEVEN incident everytime it flashes in STARNEWS' page.
Binalewala ko ang mga ito and still continued.
And now look where my recklessness brought me.
