အခ်ိန္မွာကား ၁၀နာရီခန႔္ရွိေနၿပီး စိုင္းမာန္ခ၏
အိမ္ဧည့္ခန္းထဲ၌ ေစာေစးရတုထိုင္ေနေလသည္။laptop ယူၿပီးသူ႔အနားျပန္ေရာက္လာကာ ေစာေစးရတုေပးသည့္
ပုံၾကမ္းကို ၾကည့္ရန္လုပ္ေနစဥ္ ေစာေစးရတုက သူ႔အားေျပာလာ၏။
"ဦးေပါက္ကရေတြေပးလိုက္တာ အသိအသာႀကီးေနာ္"
"ငါကဒါကိုျပန္ျပင္ခိုင္းတာ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္
မေမးဘဲ မင္းကယူသြားေလ"
ထို႔ေနာက္ ေစာေစးရတုရဲ့ ပုံၾကမ္းကို ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
ျမင္ျမင္ခ်င္း အံ့ဩမွုျဖင့္ ထိုပုံကိုေသခ်ာၾကည့္ေနမိ၏။သူက
ျဖစ္သလို ဆြဲေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ပုံက
အခန္းတစ္ခန္း၏ ဖြဲ႕စည္းပုံျဖစ္ကာ သူတစ္ေယာက္ပဲ
နားလည္နိုင္သည့္ ပုံမ်ိဳးျဖစ္သည္။ေစာေစးရတု၏ ပုံၾကမ္းမွာတိုက္ဆိုင္စြာပင္ အခန္းတစ္ခန္း၏ ဖြဲ႕စည္းပုံျဖစ္ေနပါသည္။
"မင္း.....ဒါကိုဘယ္လို "
"ဦးေတာင္ ေပါက္ကရမ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဆြဲေပးလိုက္ေသးတာပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထင္တာဆြဲလာတာေပါ့"
တိုက္ဆိုင္သြားတာလို႔သာမွတ္ယူရင္း laptop ကိုပိတ္လိုက္ ကာေနရာမွ ထရပ္လိုက္သည္။သူရပ္တာကိုျမင္ေတာ့
ေစာေစးရတုက အေမးရွိလာျပန္သည္။
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"ဆိုက္ထဲသြားမယ္"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အိမ္မွထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ကားရပ္သည့္ ေနရာ၌ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္ႀကီးတစ္အိမ္ေရွ႕တြင္ျဖစ္ကာ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္က ၿခံထဲကားဝင္လို႔ရေစရန္ တံခါးလာဖြင့္ေပး၏။အျပင္ပိုင္း အျပင္အဆင္ေတြမွာ အကုန္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အတြင္းပိုင္းအျပင္အဆင္က ၿပီးဆုံးျခင္းမရွိေသးသျဖင့္ အလုပ္သမားအနည္းငယ္လည္းရွိေနသည္။
စိုင္းမာန္ခက အိမ္ေရွ႕၌ရပ္လိုက္ၿပီး အိမ္ကိုေမာ့ၾကည့္လာရင္း ေစာေစးရတုကို ေျပာလာေလသည္။
YOU ARE READING
If we meet again (ထပ်ဆုံဖြစ်ခဲ့ရင်)
Romance"နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်သာ ရှိလာခဲ့မယ်ဆိုရင် မင်းရဲ့ အချစ်ရဆုံးလူပဲ ဖြစ်ချင်တယ်" ~နောင်~ "အချစ်ဆိုတာရယူပိုင်ဆိုင်နိုင်မှ မဟုတ်ဘူး တစ်ခါတစ်လေ သူပျော်ရွှင်ဖို့ ကိုယ့်ဘက်က လက်လွှတ်ပေးလိုက်ရတာကလည်း အချစ်ပဲ" ~သူစိမ်းတစ်ဦး~
