MEVA

Bölüm 19 | Gece

Görüşlerinizi ve vereceğiniz voteleri merakla bekliyorum. Yeni bölümlerle ilgili kesitlerden ve başka bilgilerden haberdar olmak için;

İnstagram: _mavinintonuu7

Ve

Twitter: mavinintonuu7

Hesaplarımı takip edebilirsiniz.

🕊

"Son zamanlarda kendimi hiç bu kadar rahat hissetmemiştim." diye keyifle konuştuktan sonra elimdeki elmadan bir ısırık aldım. Sulu suluydu. "Adem Kırımlı'yla uğraşmak gibi bir derdim olmayacak"

Yağız, karşı koltukta sakallarını sıvazlayarak beni dinliyordu. "Adem denen adamdan kurtuldun; ama bir başka bela daha var başında, bunu unutma."

"Bayadır sesi çıkmıyor."

"O mesajları attıran Adem miydi, bunu bile bilmiyoruz. Babanın yanında hiçbir şeyi soramadım ki." deyip elini dizine yasladı.

"Aman! Zaten tehditlere devam edilmiyorsa Adem'dir işte." dedim tekrar elmamdan ısırık alıp.

"Çok rahatsın, Meva." deyip kafasını iki yana salladı. "Çok, çok fazla."

"Benimle uğraşmak isteyen insanları takacak olsaydım, muhtemelen bu yerde, bu konumda olamazdım."

"Yine de evde kalamazsın." dediğinde kaşlarım havaya kalktı. "Kaç gündür şirkette kalıp idare ettin, sonra zaten hasta oldun." dedi rahatsızca. "Sen en iyisi bizde kalmaya devam et."

"İstersen beni nüfusunuza da alın, Asuman teyzeye falan anne diyeyim, he?" Alt dudağını dişleyip uzaktan bana baktığında kafamı omzuma doğru eğdim. "Pek de imkansız değil aslında." İma ettiğimi anlasa da duymazdan geldi. Elmamın çöpünü yanımdaki tabağa bırakıp kollarımı göğsümün üzerine doladım. Üst üste attığım bacağımı ağır ağır salladım gülerek. "Babamla karşı karşıya geldiğinizde ödüm koptu." dedim. "Resmen babamdan beni korumaya çalıştın."

"Gülünecek bir şey yok." dediğinde daha çok gülümsedim.

"Nasıl yok? Babam ya, bahsettiğimiz kişi babam." Dudağımın üzerinde kalan elmanın tadını son kez yaladım. "Ama sonra oğlu gibi sarıldı sana, çok mutlu oldum."

"Biz adamlar, tehditler diyoruz; sen işin eğlence kısmındasın." deyip koltukta öne doğru uzandı. "Bu seni tehdit eden adam çok tehlikeli olabilir. Belki de Adem'den çok daha fazla."

Derin bir nefes alıp bacaklarımı indirdim. Ben de öne doğru uzandım. "Bir şey bilmiyoruz ki."

"Babana söyleseydin belki buna da bir çözüm bulabilirdi, Adem gerçeği ortaya çıkmışken bunu niye anlatmadın?"

"Bilmiyorum." dedim az önceki keyfim kaçarken. "Söyleyesim gelmedi işte."

"Adam öğrenince kızmakta haklı. Sürekli bir şeyler saklıyorsun."

"Keyfimdendi."

"Biliyor musun, bence gayet keyfinden." dediğinde gözlerimi iyice açtım.