မနက်ဖြန်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့
ထွက်ပြေးကြတော့မယ်...။
306 မိုင်ကွာတဲ့ခရီးကို အသက်နဲ့ရင်းပြီး
နှင်ကြရမှာမို့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ လိုအပ်တာတွေ
ပြင်ဆင်နေကြသော်လည်း ရင်ထဲမှာတော့
ကဆုန်ပေါက်နေကြတာ ...။
ထယ်ယောင်း အဝတ်တွေထည့်နေရင်း
ဘေးကိုကြည့်မိတော့ စားစရာတွေထုပ်နေတဲ့
Hyung ရဲ့ လက်ကလေးတွေဟာ တုန်ရီနေတာကို
မြင်လိုက်ရသည် .....၊
သက်ပြင်းခပ်ဖွဖွချလိုက်ရင်း လက်လေးကို
ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ လက်ဖျားလေးတွေ
အေးစက်နေတဲ့အပြင် ချွေးစေးတွေပါ ထွက်နေသည်။
"Hyung " လို့ ခေါ်လိုက်တော့
စိတ်ပူနေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်လာခဲ့ပြီး
"ငယ် ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူးနော်" တဲ့ ...။
"Hyung က ကိုယ့်ကို စိတ်ပူနေတာလား
အတူရှိနေတာပဲကို ကိုယ်က ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ?"
"အဲ့လို အတူရှိနေလျက်သားနဲ့ ငယ့်ကို
မကာကွယ်လိုက်နိုင်မှာကို ပူနေရတာ ......"
"မဟုတ်တာပဲ Hyung ရယ်
မကောင်းတာတွေ မတွေးရဘူးလေ
အရာအားလုံး အဆင်ပြေသွားမှာပါ ... နော်"
သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲဝင်လာတဲ့ Hyung ကို
အလိုက်သင့်လေး ဖက်ထားလိုက်ပြီး
ဆံပင်ပျော့ပျော့လေးကို ခပ်ဖွဖွ ငုံ့နမ်းလိုက်သည် ...။
ရေချိုးပြီးစ Hyung ရဲ့ ဆပ်ပြာကြမ်းနံ့လေးကိုတောင်
ကျွန်တော့်မှာ ရင်တွေခုန်လိုက်ရတာဗျာ ~
---------------------------------------------
သိမ်းစရာရှိတာ သိမ်းဆည်းပြီးတဲ့နောက်မှာတော့
မနက်ဖြန်ညအတွက် ကြိုရင်ခုန်ရင်း
အိပ်ယာဝင်ခဲ့သော်လည်း နှစ်ယောက်လုံး မအိပ်နိုင် ။
ဒီလိုနဲ့ မီးတွေမှိတ်ပြီး ပြတင်းတံခါးဖွင့်လိုက်သည်၊
စောင်ပါးလေးခြုံကာ Hyung ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ရင်း
ကြယ်တွေကို ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည် ....။
"ငယ် ကိုယ့်ကို ကတိပေးစမ်းပါ"
"ဘာများလဲ Hyung ရဲ့ "
ရင်ခွင်ထဲက တိုးထွက်လိုက်ကာ
ငယ့်မျက်လုံးတွေထဲကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း
YOU ARE READING
နယ်နိမိတ်စည်းတွေကို ကျော်လွန်၍ (Over the Boundaries)
Fanfiction"ကိုယ်နမ်းလို့ရမလား Seokie မင်းရဲ့ ခင်ပွန်းအနေနဲ့ တောင်းတဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းပါ ကိုယ့်ကို လက်ထပ်မယ်မလား ?" Kim Taehyung "ဒီစိတ်ဝိဉာဉ်တွေ ရှင်သန်နေသမျှ ကာလပတ်လုံး ကိုယ်ဟာ ငယ့်အပိုင်ပါ .... သံသရာဆုံးတဲ့အထိ အတူအိုမင်းသွားချင်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ခင်ပွန်းဟာ ငယ်ပါပ...
