One Of My Poisons (Bodyguard Series #1)

CHAPTER 4: Physically & Mentally Hurt

Tumataas baba ang dibdib ko nang huminto ako sa isang kotse kung saan medyo tago at malayo sa gate ng village. Napahawak ako sa aking tuhod.

Kanina nya pa akong ayaw tantanan kaya tinakbuhan ko nalang siya at alam kung mabilis ang takbo ko pero bumaling ako sa labas ng village at nandun na siya, nakalabas na sa gate at hinahanap ako, hindi ko alam kung bakit bigla nalang akong kinabahan at pakiramdam ko na namamawis na ang noo ko dahil nakita ko ang madilim niyang aura at mabilis ang matang sinuri ang paligid.

Nag tago ako sa nakapark na kotse sa isang store at pinagmasdan siya na naghahanap sa akin. Bigla nalang akong napa singhap nong makita ko ang mata niyang dumapo sa kotseng pinagtataguan ko, 'di ko alam kung nakita nya ba talaga ako pero wala na ako sa sariling tumakbo na nakatingin rin sa kanya kaya natalisod ako sa isang sementong nakaharang, hindi ko na pigilang maluhod at na itukod ang dalawang kamay.

"Cynth!" Rinig ko ang tawag niya sa malayo at ang pagtakbo niya papunta sa akin napapikit ako ng mariin. Tiim bagang kong pinapakiramdaman ang sakit sa aking tuhod at sa aking kamay dahil natukod ko ito sa magaspang na semento.

May biglang humawak na mariin sa aking braso at inangat ako. Tinulak ko agad siya at dumestansya sa kanya. Maingay siyang bumuga ng hangin at dahan dahang lumayo sa akin.

"Hindi na ako lalapit, 'wag ka nang tumakbo," Aniya habang nakatingin sa tuhod ko.

Hindi ko siya pinansin at piniliit mag lakad pa uwi patungo sa gate. Dahil mabilis lumabas ang mga dugo sa tuhod ko at unti unting namanhid, hindi ako makalad ng maayos. Napadaing ako ng malakas dahil sa hapdi. I can't bear the pain.

"If it really hurts, I can carry you," Hindi ko namalayan na nasa gilid ko parin pala sya at hindi alam kung saan ako hahawakan.

Pinilit ko mag lakad pero naluluha lang ako sa sakit. I heard him curse and come closer to me. I shrieked as he carry me like a bridal. Tinulak ko ang dibdib niya pero para siyang bakal na 'di natinag.

Nanginginig ang kamay ko na nakatingin sa mukha niya na seryosong pumasok sa gate ng village. Karga-karga niya ako, napapatingin sa amin ang mga gwardya.

He touched me, carrying my whole body. It scared out of me when someone touched me, especially when it's a guy.

Pumasok kami sa tahimik na bulwagan tanging ang yapak lang ng sapatos niya ang maririnig mo.

Pinaupo niya ako sa couch at nagtanong sa mga katulong kung saan ang first aid kit.

Noong na ibigay na sa kanya lumuhod siya sa harapan ko. Lumayo ako ng kunti sa pagkakaupo, napansin niya iyon pero nag patuloy parin siya sa pag manipula sa bulak.

Dahan-dahan niyang hinawakan ang likod sa aking tuhod at nilipat ang bulak. Parehas lang kaming tahimik walang may nagsalita.

I bit my index finger as I stared at his bare hands, he hold me softly and carefully, it's so opposite to the man who hold me aggressively.

I stood up suddenly and didn't mind the injury i had, because of the memories I cannot bury until now.

"I'm sorry, Did it hurts more?" He is stunned at my sudden move and looked at me with curiosity, still kneeling. He surveyed me and his gaze was fixed on my hands which are now trembling, tinago ko agad iyon. He slowly stood up and let a heavy sighed.

"Sa susunod huwag ka nang tumakbo dahil hindi na kita gagamutin." Aniya. Medyo nabuhayan ang dugo ko sa sinabi niya na parang ako pa ang may kasalanan.

"Is that my fault? You are the one who chased me, kung hindi ka sumunod hindi ako tatakbo at madadapa, ako pa 'yong sinisi mo." I irate. Padabog akong umalis sa harapan niya at pumunta sa kwarto para maka pagbihis ng bagong uniform.

Nakapasok ako sa Ateneo de Davao at nararamdaman ko talaga na sumusunod iyong lalaki sa akin. Isinawalang bahala ko nalang iyon at huminga ng malalim.

Matulin ang lakad ko at parang walang iniinda, kahit ang totoo ay napaka hapdi na ng sugat ko sa tuhod pero natatakpan naman siya sa uniform at sa bandage na nilagay ko kanina pati narin sa mga palad ko ay nilagyan ko ng ointment, siguradong mahihirapan akong mag sulat nito

Nagdaan ang mga oras na puro activities at long quizzes ang pinapagawa sa amin. Laging nag rereklamo ang iba dahil marami sa kanila ang hindi nakapag advanced study at hindi nila inaasan na gagawing lesson agad ito. Buti nalang ay natapos ko agad basahin ang topic na ito kahapon.

"Guys attention!"

Bumaling ako sa kaklase kong sumigaw sa harapan ng mga magulong mga tao, habang ako ay nasa harapan lang, hindi kinikibo ang lahat.

Hindi siya pinakinggan at nagpatuloy lang sila sa kanilang mga ginagawa. Kumunot ang noo kong napatingin sa gilid kung saan nag bubulongan ang mga ibang kaklaseng babae. Pinag sasalitaan ang babaeng nasa aming harapan ng masasama at alam kong naririnig nya din iyon. Hindi ko alam kung tama ba ako pero ang pangalan ng babaeng nagsalita sa harapan ay si Sergiel, hindi masyadong kilala ang mga kaklase ko pero si Sergiel ang lagi kong kasabayan sa mga aralin. She's competitive and brainy, and she's officer in our room kaya nag tataka ako kong bakit hindi siya pinakinggan.

Pinalitan ng aming pangulo si Sergiel sa harapan at ito na ang nag sabi sa mahalangan impormasyon. Ang mga oras na nakalaan sa aming major subject ay ipinag ayos nalang namin ng mga silya at isa isang lumabas sa room dahil hindi raw makakarating ang substitute teacher namin sa ibang kadahilanan.

"Sin, last year Dean's lister ka rin pala, ngayon ko lang nalaman. Congrats sayo." Sabi nung babaeng biglang tumabi sa akin habang ako'y nag lalakad palabas ng building namin. Medyo nahihiya siyang ngumiti, seryoso ko naman siyang tinangoan at nagpasalamat.

Nag patuloy ako sa paglalakad ng medyo binilisan dahil parang may sasabihin pa siya ngunit ayaw ko nang marinig pa iyon.

Kitang-kita ko mula sa aking nilalakaran ang imahe ng isang matangkad na lalaki at alam kong siya na iyon. Nag uusap sila ng guard ng eskwelahan, siguro napasarap ang usapan nila at kaya hindi man lang niya ako napansing dumaan sa harapan niya.

Mabilis akong naglakad palayo. Alam ko magkikita na naman kami sa bahay pero kahit ngayon lang sana hindi ko makita ang pagmumukha niya.

Paliko palang ako sa daan kung saan ko nadiskubrehan ang isang shortcut pero natigilan ako nong may isang nakakaagaw pansin na pamilihan ng mga pang babaeng gamit.

I surveyed the whole outside of the boutique and i saw a stand of tarpaulin for opening. My eyes moved on the dresses in the big glass infront. I gaped as i saw a black bustier dress.

They have a lot of girly stuffs inside, and I seem to be tempted to enter. My heart skipped, I look ignorant but I haven't really been able to enter boutiques like this. I always stalked some of clothing websites just to see this kind of dresses.

Mapait kong tinignan ang repleksyon ko sa salamin ng boutique, the dress is so nice for me and it shows so much of skin. And if wearing this dress may put me in my own grave, I would rather wear big clothes like I used to wear. I could not afford to risk.

Vote & comment <3