ස්සිංජ්න්ල්ං‍බ්‍ඤ්ඥ්ඥ්ස්ස්බ්

06

"ජිමින් එයා ....."

"ජොන් ජන්ග්කුක් ✋ මම ඉන්නවා"

ජිමින්ගෙත් ජේමින්ගෙත් ටේගෙත් හිතේ බය නැති උනේ ඒ කටහඩ ඇහුන නිසයි.

කුක්කා වටපිට නොබලම ගිහින් ඉන්දගත්තෙ තනියම ඉන්න සීට්  එකක.

ජේමින් : "බන් කොල්ලගෙ අතට මොකද්ද වෙලා තියෙන්නෙ ? "

ජිමින් :- " ජේමින් මට පේන්නෙ ජන්ග්කුක් අපිට හන්ගන දෙයක් තියෙනවා "

ටේගෙ මූන මැල වෙන හැටි ජිමින් හොන්දටම දැක්කා.

ජිමින් :- ටේ....හිතන්නෙපා එයාට අමාරු කාලයක් වෙන්න ඇති , අපි බලාගෙන ඉමු තේරුනාද ? "

ටේ ඔලුව වැනුවෙ ලොකු හුස්මක් පහලට දාන ගමන්.ටේගෙ හිතට ගොඩක් දුකයි.
..............................................................................

At the camp

හැමෝම වෙලාවට කලින්ම කෑම්ප් එකට ආවා. වටේටම කැලෑව. ඊටත් සීතල.  හැමෝම වගේ තමන්ගෙ ටෙන්ට් ගහගන්න පටන් ගත්තා

ප්‍රොෆෙසර් ජූන් : " ටිකකට මේපැත්ත ට හැරෙන්න ලමයි. හරි ඔයාල එලියට ගියාට කමක් නෑ. මේ කෑම්ප් එකෙ සීමාව දක්වා පමනක්. දැන් හිම වැටෙනවා . ඒ නිසාගොඩක් සීතලයි කැලේ. ඔයාලගෙ phones සියල්ලම මෙන්න මේ box එකට දාන්න අපි ආයෙ හෙට යන වෙලාවට මේව ඔයාලට දෙනවා. devices තියාගෙන ඔයාලට පරිසරය විදින්න බෑ. ඒ වගේම රෑ 9.00 වෙනකොට රාත්‍රී ආහාරය අරගෙන 10.00 වෙනකොට හැමෝම නිදාගන්න යන්න ඕන"

.................................................................................

ලමයි හැමෝම වගේ එයාලගෙ ටෙන්ට් ගහගත්තා. වටපිටාව සුදුම සුදු හිමෙන් වැහුනට ඒ පිහිටීම හරිම ලස්සනයි.

"ජන්ග්කුක් ...මම ඔයාට උදව් කරන්නද ? "

එක අතක බැන්ඩේජ් එකක් නිසා ජන්ග්කුක්ට තනියම ටෙන්ට් එක හදාගන්න බැරිව ඉන්න කොට එතනට ආවෙ මිසූ.

" අම්...Thanks මිසූ ඔයා මේ දේවල් කරන්න ඕන නෑ "

" ජන්ග්කුක් ...ඔයා...."

" මිසූ ...pls "

" Oh.......ok "

ජන්ග්කුක් එහෙම කිව්වෙ ඇස් දෙකත් පියාගෙනමයි.මිසූගෙ හිත රිදෙන්න ඇති. එයා උදව් කරන්නයි ගියේ. ජන්ග්කුක් ටිකක් හිතෙන් පසු තැවුනා. නමුත් ප්‍රශ්න ඇති නොවෙන්න වග බලාගන්නයි ජන්ග්කුක්ට ඕන උනේ.