Isa sa mga pangarap ng lahat ng kababaihan ay tanggapin sila nang pamilya ng kanilang minamahal. Isa ako doon. Isa sa mga nangangarap na tanggapin nila bilang isang miyembro ng kanilang pamilya.
Ang sarap sa feeling na alam mong mahal ka nila gaya ng pagmamahal mo sa anak nila. Pagmamahal na hindi matutumbasan nang kahit na anong bagay.
Nandito ako ngayon sa sala ng mansion nila. Ang tagal na din bago ako nakabalik dito. Siguro huling punta ko dito nung kami pa ni Si-- bigla kong nasampal ang sarili dahil sa iniisip ko.
Hanggang ngayon ba naman Hilary?!
Nagulat naman ako ng biglang tinapik ni Vinny ang balikat ko.
"You okay? Why did you slap your face?" alalang tanong niya.
"Ha? May lamok kasi hehehe. Oo may lamok."
I looked at him and it seems that he was not convinced at all.
"Walang lamok dito, Cassandra."
I just force a smile. Siguro nahalata din niya na ayoko muna pag-usapan ang bagay na yun kaya hindi na siya nangulit pa.
Ilang minuto ang lumipas nang dumating si Tita Imee kasama ang anak niyang si Matthew and Borgy. Nang mahagip ako ng mata ni Tita Imee agad niya akong nilapitan.
"Hello hija! It's been so long since I last saw you. How are you? Bumisita ka naman sa bahay ipagluluto kita tapos samahan mo din ako mag shopping ha" wala parin talaga siyang pinagbago napakaganda at napakadaldal niya parin.
Napangiti nalang ako sa kakulitan niya. "I'm fine po, tita. Kayo po?"
"Ay eto medyo stress pero hindi tayo dapat masyadong magpaka stress kasi naman tatanda tayo agad HAHAHAHA"
Natawa naman ako sa sinabi niya. Ilang minuto din ang lumipas bago matapos ang pakikipagdaldalan ni Tita Imee. Hindi ata siya nauubusan ng energy kakasalita. Sobrang daldal niya talaga.
"Let's go. Mama Meldy is looking for us" hinila na naman ako ni Vinny papunta sa dining area.
Uso ba hilahan ngayon? Pangalawang beses na ako nahila ngayong araw ah -,-
Pagdating namin doon makikita mo ang isang napakahabang mesa na punong puno ng mga pagkain. Syempre hindi mawawala ang lechon at cake.
Ano ba talagang pinunta ko dito? Simpleng dinner or fiesta?
-------
"Hilary hija don't you like the food?" tanong sa'kin ni Mama Meldy.
Kasulukuyan kaming kumakain ngayon. Nandito ang lahat except kay Sandro na nasa London. Hindi ako maka focus kasi katabi ko si Simon at Vinny. Ang hirap gumalaw lalo na't alam ng pamilya niya na wala na kami.
Bakit ba kasi ako nandito? Kasalanan to ni Vinny e T^T
Nagulat ako nang may humawak sa kamay ko.
"You're spacing out. Tinatanong ka ni Mama." saad ni Vinny sa'kin.
Nilingon ko sila at napagtantong kanina pa pala sila nakatingin sa'kin.
"Hija? Are you sick? You don't like the food?" Alalang tanong sa'kin ni Mama Meldy.
"I-i'm fine po a-and the food is good" napayuko nalang ako dahil sa hiya.
Lutang na lutang ka girl? -,-
"Anyway your coming right? Sa wedding? Partner kayo ni Simon. Okay lang ba yun sayo? Tanong ni Tita Liza.
"Ah. Actually po I haven't decided yet. Titingnan ko pa po yung schedule ko."
"But you and Simon are good naman diba?" Tiningnan niya kaming dalawa ni Simon.
Okay ba talaga kami? Or should I say magiging okay pa ba kami.
"Of course mom we're in good terms. Right?" sabay ngiti ni Simon sa'kin. Tumango naman ako sa kanya.
"Sayang kayong dalawa. I really thought you would end up together" saad ni Tita Irene.
"Diba? They look good with each other. Sobrang bagay nila" dagdag pa ni Tita Imee.
"It's okay. May Vinny and Sandro pa naman. Feel free to choose hija HAHAHAHAHA" nanlaki ang mata ko sa biro ni Tito Bong.
"Tito/Dad!" suway naming dalawa ni Vinny.
Napuno ng tawanan ang dining room dahil sa sinabi ni Tito. Habang tinitingnan ko sila napangiti nalang ako kasi kahit na wala na kami ni Simon itinuring parin nila akong miyembro ng kanilang pamilya at yun ang ipinapasalamat ko.
~~~~~~~
AUTHOR'S NOTE!
HENLO! YUNG PICTURE SA TAAS KUNYARI YAN ANG SUOT NI HILARY SA DINNER. KINIDNAP KASI AGAD NI VINNY KAYA HINDI NA NAKAPAG BIHIS (≧▽≦)
ANYWAY HIGHWAY, THANK YOU FOR READING MY STORY! HAHAHA. SANA BASAHIN NIYO HANGGANG DULO! WABWAB! ( ˘ ³˘)♥
أنت تقرأ
Until we meet again (Simon Marcos)
قصص الهواةI guess nothing really lasts forever. Just like our love that ended years ago. Like a bubble that vanished into thin air. We are inseparable but we became miserable. Our love were strong but it didn't made us stronger. Our story ended. It's time to...
