បំណុលប្រាថ្នា (short novel)
ភាគទី៤🔞
ឆេយ៉ុង រត់យកៗឲ្យតែផុតពីមុខមនុស្សខ្លះ រត់រហូតដោះស្បែកជើងកែងចោតយួរនឹងដៃខណៈយំអណ្តឺកអណ្តកដោយទឹកភ្នែកសស្រាក់ នៅតែដាមគិតនឹងពាក្យសម្តីដែលមនុស្សចង្រៃពីរនាក់នោះមើលងាយខ្លួន គិតឡើងបេះដូងក៏ឈឺដូចគេចុកពេនឹង។
«អ្ហឹកៗ...ខ្ញុំស្អប់លោក មនុស្សអាក្រក់ អ្ហឹក»ឆេយ៉ុង រត់រហូតមកឆ្ងាយ រត់ទាំងមិនដឹងទិសដៅស្របពេលយកដៃខ្ទប់មាត់យំយែក ស្រែកប្រាប់ពាក្យក្នុងចិត្តទៅតាមខ្យល់អាកាស។
ឈូៗ...!
មិនបានប៉ុន្មានដំណក់ទឹកភ្លៀងទម្លាក់មកវូៗបង្កឲ្យអ្នកដែលត្រូវដើរគ្មានគោលដៅទទឹកយ៉ាងគួរឲ្យអាណិត ឆេយ៉ុង ឱបដៃទាំងរងារ ទឹកភ្លៀងធ្លាក់លាយលំនឹងទឹកភ្នែកក្នុងពេលតែមួយរហូតបែងចែករវាងទឹកភ្នែកនិងទឹកភ្លៀងមិនដាច់នៅលើផ្ទៃមុខស្តើង។
ងឺត !
«អា៎...»ភ្លាមនោះរថយន្តត្រូវបញ្ជារឲ្យឈប់ ហើយក៏បើកឡើងដោយដៃសង្ហារខណៈចុះមកចាប់ទាញក.ដៃនាងមួយទំហឹង ក្រោយមកនាងក៏ប្រឹងរើរមួលដៃពីដៃគេដោយការស្អប់ពេលដឹងថាម្នាក់នោះជា ផាក ជីមីន។
«ចូលឡាន !»គេប្រើសម្លេងមាំ បង្គាប់ដោយទឹកមុខមាំដូចគ្នាធ្វើឲ្យនាងមិនស្តាប់រឹតតែប្រឹងរបេះដៃគេចេញដដែលមុននឹងតប៖
«លែង !»
«ឆាប់ឲ្យចូលឡាន បើនាងមិនជំពាក់បំណុលខ្ញុំក៏មិនមកតាមដែរ តែនាងត្រូវសងបំណុលខ្ញុំសិន»ជីមីន មិនប្រលែងក្តោបក.ដៃស្រឡូនយ៉ាងណែនប្រឹងអូសនាងឲ្យចូលឡាន តែនាងបែរជាទប់ជើង ក្រាញមិនចង់ចូល។
«ថាឲ្យលែង ! អា៎ !»
ឌឹប ! ក្រឹប !
«បើកទ្វារ ! បើកទ្វារឡានវិញភ្លាម»
ទ្រាំមិនបានដោយសារភ្លៀងកាន់តែខ្លាំង ជីមីន ក៏ចាប់ញាត់រាងស្តើងឲ្យចូលក្នុងឡានភ្លាម ហើយរហ័សទាញទ្វារបិទជាប់តែម្តងធ្វើឲ្យនាងមួរម៉ៅនិងឈឺចិត្តក្នុងពេលតែមួយ ក្រោយមកគេក៏បើកចាកចេញទៅកាន់ភូមិគ្រឹះរបស់ខ្លួនក្នុងល្បឿនផ្តាច់ព្រលឹង។
ង៉ោង !
ភូមិគ្រឹះ ផាក...
ងក់ !
ខណៈមកដល់ភូមិគ្រឹះ ជីមីន ក៏ចាប់អូសដៃនាងចូលក្នុងផ្ទះទាំងទឹកមុខមាំដើរដោយជំហានវែងៗធ្វើឲ្យនាងដើរតាមពីក្រោយទាំងត្រថេសត្រថាសដោយសឹងមិនទាន់។
ក្រាក !
«អ្ហាយយ...»គេបើកទ្វារបន្ទប់របស់នាងហើយមុននឹងប្រលែងដៃនាងកន្ត្រាក់ឲ្យដួលទៅលើពូកទន់ៗមួយទំហឹង ធ្វើឲ្យនាងញីក.ដៃដែលឈឺចាប់ដោយទឹកមុខសមហលក់គេថ្មែរនិងកែវភ្នែករលីងរលោង។
«ផាក ឆេយ៉ុង នាងជាកូនបំណុលរបស់ខ្ញុំ មិនមែនជាប្រពន្ធឬជាស្រីរបស់ខ្ញុំទេ នាងគ្មានសិទ្ធទៅទះតប់បុគ្គលិកខ្ញុំបែបនោះ»ជីមីន សម្លឹងមុខនាងដោយកែវភ្នែករឹងកំព្រឹងស្តីឲ្យនាងម៊ាំងៗ គេលំអៀង គេអយុត្តិធម៍ ត្រូវនាងទះលេខាគេតែលេខាគេជាអ្នកខុសទោះលេខាមិនបានប្រើដៃទះនាងតែលេខាគេប្រើសម្តីមើលងាយនាង វាឈឺជាងដែលនាងទះនោះដប់ដងទៅទៀត។
«គិតថាខ្ញុំចង់យកដៃរបស់ខ្ញុំទៅទះតប់លេខាលោកណាស់ឬ ? គិតថាលេខាលោកវាល្អណាស់អញ្ចឹងអ្ហេ៎ ស្តាយណាស់ត្រចៀកនិងភ្នែករបស់លោកស្តាប់និងឃើញតែចរិតមាយារលួយរបស់វាតែមិនបានឃើញពីសម្តីរបស់វានោះទេ»ឆេយ៉ុង សម្លក់មុខ ជីមីន ដោយការឆេះឆួល និងក្តៅក្រហាយគេកាន់ជើង សុងមិ ទាំងដែលនាងខ្លួនឯងជាអ្នកត្រូវគេរិះគន់ ថានាងឈ្លើយក៏បានដែរ តែគ្មានមនុស្សណាចិត្តព្រះទ្រាំបាននោះទេ បើមានក៏មិនមែនជា ផាក ឆេយ៉ុង ដែរ។
«សុងមិ មានឈ្មោះ មិនមែនវា មុននឹងនាងថាឲ្យគេនាងមើលខ្លួនឯងទេថាប្រើសម្តីចេញមកវាសមរម្យឬនៅ ?»ជីមីន ដកដង្ហើមហួសចិត្ត គិតមិនដល់ថាមនុស្សស្រីចំពោះមុខឈ្លើយនិងគ្មានការគោរពដ៏ម្លឹង។
«ខ្ញុំប្រើសម្តីសមរម្យជាមួយតែអ្នកសមរម្យទេ មនុស្សដូចនាងនោះសមតែសម្តីបែបនេះបានត្រូវ»ឆេយ៉ុង តវ៉ាតបទៅគេវិញចំៗ មិនខ្លាចហើយក៏មិនចង់គិតលេងឬកបែបមនុស្សមានមាយាទ នាងនិយាយតាមអារម្មណ៍ ត្រង់ៗ មិនដូចលេខារបស់គេដែលជាមនុស្សរលួយក្នុងនោះទេ។
«មែនហើយ សម្តីសមរម្យនាងប្រហែលជាប្រើបានតែទាក់ប្រុសៗអ្នកមានដូចកាលពីយប់...»
ផ្លាច់ !
សម្តីមិនទាន់បញ្ចប់ត្រូវបង្អាក់ជាមុនដោយផ្ទៃមុខសង្ហារត្រូវផ្អៀកទៅម្ខាងដោយដៃស្រឡូន គេចង់មើលងាយនាង ចង់រំឮករឿងនោះ ចង់ឲ្យនាងទទួលរងនូវពាក្យដែលប្រៀបបានដូចមុខកាំបិតរបស់គេណាស់ឬ ?
«មែន ! ខ្ញុំអាចខុសដែលចង់បានលុយជ្រុល តែលោកក៏គ្មានសិទ្ធមើលងាយខ្ញុំបែបនេះដែរ មិនបាច់ដេកភ័យទេខ្ញុំស្គាល់ចរិតលោកហើយ ខ្ញុំក៏មិនទាក់លោកទៀតដែរ ព្រោះបើខ្ញុំចង់ទាក់ក៏គេជាអ្នកមានហើយផ្តល់តម្លៃឲ្យខ្ញុំ»ឆេយ៉ុង បរិយាយដោយទឹកនេត្រា នាងសោកស្តាយណាស់ ខំគិតថាគេជាបុរសល្អ តែចុងក្រោយគេក៏មើលងាយនាងដោយគ្រាន់តែស្គាល់នាងមិនបានប៉ុន្មានថ្ងៃក៏វាយតម្លៃនាងត្រឹមកាយវិការដែលគេឃើញទៅហើយ។
«នាងខ្លួនឯងទេមិនអញ្ចឹង ដែលធ្វើឲ្យខ្លួនឯងគ្មានតម្លៃ ?»ជីមីន ខាំធ្មេញក្តាប់ដៃសែនក្តៅក្នុងចិត្តពោលដាក់នាងដោយសម្តីច្បាស់ៗធ្វើឲ្យនាងសម្លក់គេស្ទើចង់អាក.គេសម្លាប់ចោលភ្លាមៗ។
«មែនហើយ ខ្ញុំគ្មានតម្លៃទេ ប្រហែលជាលេខារបស់លោកទើបមានតម្លៃបានជាកាន់ជើងបែបនេះ សង្ស័យតែលេខាលើគ្រែទេដឹង ?»នាងនិយាយរឹលៗដោយមិនបានគិត ព្រោះកំពុងខឹងនិងអន់ចិត្ត ទាំងដែលការពិតគេទម្លាក់កំហុសឲ្យនាងទាំងស្រុងនៅរាលដាលដល់រឿងកន្លងហួសហើយទៀត។
«ខួរក្បាលនាងគិតចេញតែរឿងលើគ្រែទេអ្ហេ៎ ?»ជីមីន ចាប់ស្មារនាងច្របាច់ខ្លាំងៗ ឱនមុខមកសួរនាងដោយសម្លេងមាំៗ ធ្វើឲ្យនាងសម្លឹងមុខគេដោយការឈឺកន្លែងស្មារដែលគេច្របាច់និងត្រង់បេះដូងខ្ទោកៗ ខណៈមិននិយាយអ្វីទាំងអស់ ទើបគេបន្តសម្តី៖
«បាន ! បើដោះបំណុលនៅផ្ទះមិនបាន នៅក្រុមហ៊ុនមិនបាន ក៏ដោះបំណុលលើគ្រែតែម្តងទៅ»
ឌឹប !
«អ្ហាយយយ...!»រាងក្រាស់រុញនាងឲ្យផ្តេកលើពូកមួយទំហឹង ធ្វើឲ្យនាងភ្ញាក់និងបុកពោះផឹបៗពេលគេទ្រោបពីលើយ៉ាងជិតស្និត។
«ចង់ធ្វើអី ?»ឆេយ៉ុង លេបទឹកមាត់មួយក្អឹកភ័យឡើងៗពេលឃើញគេប្រឡេះឡាវអាវហើយក្រោយមកក៏ចាប់ក.ដៃនាងសងខាងផ្អឹបនឹងពូកយកច្រមុះញីញក់ ក្រញិចក្រញឹលត្រង់កញ្ចឹងក.នាងយ៉ាងកំរោល។
«លែង ! អ្ហឹក...ឈប់ភ្លាមទៅ»ឆេយ៉ុង ស្រែកយំជាមួយសម្តីហាមឃាត់ស្របពេលរើខ្លួនប្រឹងគេចពីគេតែនៅតែមិនបានផលហើយបានបន្តិចគេក៏ងើបមុខឡើងសម្លឹងផ្ទៃមុខដែលដាបដោយទឹកភ្នែកមុននឹងនិយាយ៖
«ក្រែងនេះជាអ្វីដែលនាងចង់បាន នាងប្រាថ្នាបែបហ្នឹងមែនទេ ? នេះហើយ ជាខ្ញុំ ជាអ្នកមានកំពុងចាប់រំលោភ នាងរើធ្វើអី ? រំលោភហើយក៏អស់បំណុលចង់យកលុយថែមក៏បានដែរ ស្រួលណាស់មិនអញ្ចឹងហី ? គ្រាន់តែថ្ងូររួចក៏អស់បំណុល ចង់បានអីទៀត ?»គេបោះសម្តីគ្រោតគ្រាតដាក់កណ្តាលមុខនាងចំៗបណ្តាលឲ្យទឹកភ្នែករបស់នាងហូរមកវូៗឥតឈប់ឈរ គេកំពុងតែមើលងាយនាងខ្លាំងឡើងៗហើយ នាងខ្លួនឯងមែនទេដែលធ្វើឲ្យគេមើលងាយបាន ? ហេតុអីក៏គេពូកែនិយាយបែបនេះ និយាយម្តងណាមិនដែលថានាងស្តាប់ហើយមិនចុក មិនឆ្អល់នោះទេ។
ថាហើយគេក៏ឈ្មុសឈ្មុលមកកញ្ចឹងក.សខ្ចី ក្រអូបផ្អែមរបស់មនុស្សស្រីពេញរូបពេញរាងស្រស់ស្អាតម្តងទៀត តែលើកនេះ នាងលែងរើ នាងបណ្តោយ បណ្តោយដោយទឹកភ្នែកហូរមកទ្វេរដង នាងឈឺចាប់ណាស់ ត្បិតនាងធ្លាប់ប៉ងប្រាថ្នាចង់បានលុយ បានខ្លួនគេ តែពេលនេះនាងឈឺណាស់ ជាពិសេសគឺតម្លៃរបស់នាងត្រូវគេមើលងាយនិងញាំញីអស់ហើយ ។
ក្រោយមកសម្លៀកបំពាក់ក៏ត្រូវបានរបូតចេញអស់ មនុស្សពីរនាក់កំពុងបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ដោយអារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ជោល ម្នាក់ប្រើព្រោះអារម្មណ៍ខឹង ម្នាក់ប្រើព្រោះអារម្មណ៍ឈឺ មានទេអារម្មណ៍ស្រឡាញ់គ្នា ???????ចុងក្រោយភ្លើងស្នេហាមួយនេះក៏បន្តរហូតដល់ទីបញ្ចប់យ៉ាងសម្រេច នៅក្រោមក្តីឈឺចាប់និងដំណក់ទឹកភ្នែករបស់នាង ពេលនេះនាងដឹងហើយថាលុយ អ្វីៗអស់នេះវាមិនស្មើក្តីស្រឡាញ់ឲ្យគ្នាទេ ទោះនាងកំពុងមានអ្វីៗជាមួយប្រុសអ្ននមានតែគេប្រើការមើលងាយមកធ្វើដាក់នាង វាមិនមានក្តីសុខបន្តិចណាសោះឡើយ។
_______
Yeah អាឆីឆេក្លាយជាsurga mommy ហើយ xd🌚🌚😭រង់ចាំភាគបន្ត....
