Biraz uzun bir zaman oldu, biliyorum ama özel hayatımda yolunda gitmeyen bir şeyler vardı. Hepsini hallettim, burdayım.
İyi okumalar dilerim, çok çok özlemişim.
Arayı artık açmayacağım, gideceğimiz yere kadar zorlaya zorlaya gideceğiz.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
3. KRALLARIN YAŞAMI
The Neighbourhood, Fallen Star
Bu hayattaki en değerli şey nedir?
Babama göre para.
Anneme göre hayatın kendisi.
Bana göre, bana göresi yok.
Annem bana hep babamın yolundan yürümem gerektiğini söyledi. Bu yüzden bu soruya her zaman babam gibi cevap verdim. Zenginim, her şeyim var. Para, bu hayatı döndüren tek şeydi. Yani babama göre.
Babasının kızı.
Hayır çünkü benim bu hayatta en değerli şeyim hiçbir zaman olmadı. Para değer verecek kadar önemsediğim bir sey değildi. Hayatım da öyle.
Benim önemsediğim tek şey yan koltukta oturan Doru Asil Valeri'ydi. Hayatımın bu dönemine kadar kendimden başka önemsediğim kimse yoktu, hayat; bana yaşamam için bir neden sunmuştu.
Hayatın bana yaşamam için sunduğu neden beni defalarca ölüme götürmüştü.
Peki, genelde önemsediğimiz şeyleri kaybetmemek için elimizden geleni yapmamız gerekmez miydi? Ben neden yapmıyordum? Onu neden kaybetmekten korktuğum halde geri kazanmak istemiyordum?
Sadece duygularım yorgundu. Hepsi buydu.
Hiçbir şeyden vazgeçtiğim yoktu. Hâlâ olduğum yerde dik bir şekilde duruyordum, bu hayat benim hayatımdı ve ben hayatımda Doru Asil Valeri'yi istiyordum.
Başkalarının ne dediği umurumda değildi.
Araba birkaç dakika sonra durduğunda kafamı çevirip nerede olduğumuza baktım. Doru'nun beni kendi evine getirdiğini gördüğümde derin bir nefes aldım. "Buraya gelmemize gerek yoktu."
