HOPIA PAMILYA (ad,jb,jd)

H.P 52

Izabella

Sa loob ng 3 days stay namin dito sa bora at ngayon last day na namin ngayon dito pero hindi pa din ako kinakausap ni dean magmula nung nagkatalo kami ni Bj,nakita ko siya na galing cr pag gising ko at dumiretso na siya sa labas, si mama naman wala na sa room din so baka nasa labas na din siya

Lumabas ako at nakita ko doon na nagkakape na si dean

"Goodmorning anak anong gusto mo? Coffee or water?" Mama ask

"Water lang ma" sabi ko

"De-" hindi ako natuloy sa pagsalita dahil si dean naman yung nagsalita

"Ma, maglalakad lakad lang po ako, I'll be right back" sabi ni dean

"Mag iingat ka dean ha wag masyadong malayo" sabi ni mama

"Yes ma" sabi naman ni dean, I just sigh and sit down

"Nagkatampuhan ba kayo ng kapatid mo?" Tanong ni mama

"Kami lang po ni Bj ma" sabi ko

"Kuya mo siya anak, hindi lang Bj ang tawag mo sa kaniya" sabi ni mama

"Ma, ilang beses ko din bang sasabihin na si dean nga lang ang kapatid ko? Ilang beses niyo bang ipagpipilitan na tawagin ko silang kapatid?" Mahinahon kong sabi

"Anak naman, matagal na yon sana naman magkabati naman kayo ng mga kapatid mo bago tayo umalis,pag nakita kayo ng lola niyo at lolo niyo ng ganiyan hindi pwede sa kanila yan, nak ikaw na mismo ang kumausap sa kapatid mo magbati na kayong apat baka magkaaway away pa kayo sa kaarawan ng lolo niyo" sabi ni mama

"Kung kay mj and dean gagawin ko pero kay bj wag na lang ma" sabi ko

"Nak please?" Mama said napatingin naman ako sa kaniya

"Aish fine ok I'll do it"  sabi ko

Sumunod naman ako kay dean na ngayon eh nakatingin lang sa malayo habang kasabay non ay ang paghampas ng wave sa dagat

Umupo ako sa tabi niya

"What are you doing here?" He coldy said

"I want to say sorry for what happened last time, it..just that I was so irritated with Bj, I apologize to him that time  but ayon nga nauwi sa awayan at sigawan" I said

"Maybe you're not sincere with it kaya ganon na lang ang galit sayo ni kuya" sabi niya "try to apologize again ate, kami lang ni mj ang ayos sa ating apat sana man lang maging role model kayo namin kasi kayo parehas ang matanda hindi yung kayo pa unang nakikipagaway sa isa't isa, it's been 12 years ate, hindi lang tayo yung nahirapan sa paghihiwalay nila mama and dada but also them nawalan sila ng mama na nasa atin sa loob ng 12 years, isipin mo ate sino nag aalaga sa kanila pag may sakit sila samantala tayo andiyan na agad si mama, hindi natin alam kung nasan si dada sa kanila nung time na yon" sab niya

"Nawalan din naman tayo ng dada ha" sabi ko

"Pero mama is there siya ang tumayo sa atin bilang mama and dada pagmay tulong tayo agad nandiyan siya" sabi niya

"Hindi ko na feel na nandiyan siya lagi sa atin dean" sabi ko

"Pano mo ma-fefeel? Eh kung umuuwi ka na gabi na but I saw it remember nung nagbar kayo ng mga kaibigan mo sila ate katie tsaka yung ibang classmates niyo tas umuwi ka lasing na lasing tinulungan ka ni mama non, nilagnat ka pa nga eh tas pag gising mo you thought na ako yung nag alaga sayo pero pinatulog ko lang si mama non ng maayos kasi magdamag siyang gising para alagaan ka nagalit ka pa nga kasi walang breakfast eh kakatulog lang ni mama non, ate ikaw yung hindi nakakaramdam kasi ako kitang kita ko sana naman makita mo din nandiyan siya lagi" mahabang sabi niya sa akin