စိတ္ေဇာကပ္ကာ နဖူးမွာေခြၽးဥေလးေတြစို႔ေနေအာင္ လမ္းကိုျမန္ျမန္ေလ်ာက္လာေနရင္း အငွားယာဥ္တစ္စီးစီးကိုေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ဥဩသည္ေနာက္လွည့္တၾကည့္ၾကည့္။လမ္းကလည္း လူသူျပတ္လပ္လွသည္။လမ္းတစ္ဖက္မွာက ေဘာလုံးကြင္း တစ္ဖက္မွာက ႐ုံးအေဆာက္အအုံေတြပဲရွိတဲ့လမ္းမို႔ မီးကလည္းမလင္းလွေခ်။ဒါေလာက္အထိ မိုးခ်ဳပ္သြားလိမ့္မည္လို႔မထင္မွတ္ပဲ စကားေျပာေနခဲ့မိတာမွားၿပီထင္ပါရဲ႕။လမ္းမႀကီးေပၚအထိေရာက္ဖို႔အေတာ္ပင္ေလ်ာက္ရေတာ့မည္။အဲ့ဒီမွာေတာ့ စီးနင္းစရာတစ္ခုခုကိုငွားလို႔ရနိုင္မွာပါ။
'' ဥၾသ ... ''
ကိုယ့္အာ႐ုံနဲ႕ကိုယ္မို႔အေမာတေကာေလ်ာက္ေနရင္း ေဘးဘီကိုသတိမျပဳမိပဲ တိုးတိတ္ေသာေခၚသံေၾကာင့္ ၾသ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... ရပ္ထားတဲ့ကားတစ္စီးထဲမွာထိုင္ေနသည့္ တမန႔္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။
'' ကိုမန္ ... ''
တအံ့တဩဝမ္းသာသြားကာ အနားကိုခ်က္ခ်င္းပဲေလ်ာက္လာသည့္ ဥဩကိုေစတမန္က ကားေပၚကဆင္းလာကာ လက္ပိုက္ရပ္လ်က္ ေစာင့္ေနသည္။
'' ေခၚသံေတာ့ၾကားတယ္ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားလို႔ ... တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လာေတြ႕တယ္ ... ကိုမန္ ... ဘယ္ကိုလာတာလဲ ... ''
'' ဒီနားက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကိုလာတာ ... ဥၾသကေကာ ''
'' ၾသက ... အ ... ''
လႊတ္ခနဲေျပာလိုက္မိမည္လုပ္ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္လိုက္မိသည္။မေျပာနဲ႕ ... အဲ့ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္ ကိုမန္မႀကိဳက္တာ သိတယ္မဟုတ္လား။
အို ကိုမန္မွမဟုတ္ပါဘူး ... ၾသ ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္ ဘယ္သူမွမႀကိဳက္ၾက။မေျပာတာပဲေကာင္းတယ္။
'' ဝယ္စရာေလးရွိလို႔... ၿမိဳ႕ထဲလာရင္းနဲ႕ လမ္းေလ်ာက္လို႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ေလ်ာက္ရင္းေရာက္လာတာပါ ... ''
'' ေမွာင္ေတာင္ေမွာင္ေနၿပီ ... ဒီအခ်ိန္ထိမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထဲ ဒီလိုေလ်ာက္သြားေနလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ... ''
တစ္ေယာက္ထဲ မသြားေတာ့ေကာ ... အေမနဲ႕ေတြ႕ဖို႔လာတဲ့လမ္းမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုအေဖာ္ေခၚလာလို႔ဘယ္ျဖစ္နိုင္ပါ့မလဲ။ၾသအနားက လူေတြအကုန္လုံးက ဘြားရဲ႕လူေတြခ်ည့္ပဲ။သတင္းက ဘြားဆီကို ဒါမွမဟုတ္ ၾသမသိေစခ်င္တဲ့ လူေတြဆီကို ခ်က္ခ်င္းျပန္ေရာက္သြားမွာ။လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ကတည္းက ဥဩ အေမ့ဆီက အဆက္အသြယ္ရသည္။ဘယ္အခ်ိန္လာေတြ႕ပါ လို႔ ထုံးစံအတိုင္းခ်ိန္းဆိုတာမို႔ ...ဒီေန႕တစ္ေန႕လုံးအရိပ္အကဲၾကည့္ေနကာ လူလစ္မွ ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုနဲ႕ ဘယ္သူမွသတိမထားမိခင္ အျမန္ဆုံးထြက္လာခဲ့ရ၏။
