Chapter 14

22 1 0
                                    

Para bang biglang nanigas ang buong katawan ko nang marinig kung sino ang tumawag sa pangalan ko. Wala sa sariling napahiga ako pabalik sa kama at napaubo. Ramdam ko na ang pagpula ng buong mukha ko. 


What the f*ck are you thinking Daria!? Nakita ba ni Sonia 'yong—


"I-is there something wrong?" Bungad na tanong ni Sonia sa aming dalawa habang isinasara ang pinto. Napahilamos ako saglit sa mukha ko, nagbabakasakaling mawala ang pamumula ng mukha ko sa nangyari. I did not dare look at Seth's face. Baka kung ano pang mangyari sa'kin na ikakaduda ni Soni.


"Uhm, w-wala naman." I shortly replied, still trying to arrange puzzled ideas from my mind to create a good alibi. "Then why are you so red?! Oh my God! Ba't ang init mo!" Nagpapanic na sabi ni Sonia. Hindi ko namalayang nasa tabi ko na si Sonia at hinawakan niya na pala ako sa noo. Mas lalong pumula ang pisngi ko sa takot at kahihiyan. Oh My God! Would she know?! What should I say?!


"Actually, I just checked on her earlier." Salo ni Seth sa akin, kaya parehas kami ni Sonia na nakatingin sa kaniya ngayon. Nanlaki ang mata ko na sa akin pala nakatingin si Seth kaya agad akong napayuko dahil alam kong mas lalo akong mamumula nito. Nahagip naman ng mata ko na napapatango si Soni. Shet sana talaga maging bobo muna si Sonia ngayong oras na ito. 


"Kakagising lang niya Sonia. She has no fever. Or anything. I think she still has the trauma from last night. Just, let her rest. I think I'll be going. I'll talk to the police about the incident. Don't stress yourself, La-", napahinto siya sa huling salitang babanggitin niya, at agad namang tinapos ito. "Daria. Good bye." Tumalikod na siya sa amin at saka naglakad palabas. 


Pagkasara ng pinto, agad namang tumingin si Sonia sa akin, nag-aalala. "Are you really okay? Dari? Sure ka na walang masakit sa 'yo?" Paulit-ulit na tanong ni Sonia sa akin. Isighed with a bit of irritation. Alam naman niyang ayaw ko sa taong paulit-ulit. But I know where she got this from. She is worried for my health. So I completely understand. 


"Yes, yes. I'm fine okay. Just please, 'wag mo na ulit akong biglain sa pagpasok mo." Paliwanag ko sa kaniya. Bigla namang kumunot ang noo niya. Then I began to wonder.Anong 'di maganda sa mga sinabi ko?  But then I realized everything when she said, "Biglang pumasok? Ano bang nangyari kanina?"


I froze.


"Uh, k-kasi medyo seryoso p-pinaguusapan namin ni Seth. Uhm, about some testaments about my case." Naiilang at putol-putol kong banggit sa kaniya. She seem to not believe from what I said, but right now, gulong-gulo talaga ang utak ko sa kung paano ko nanaman malulusutan ang katangahan na ito. 


"Alright. Magpahinga ka na okay? Ako na muna ang magbabantay sa iyo ngayon. I'm really sorry I wasn't able to get here last night. I was supposed to have a vacation sa province today. I was busy packing up and resting for a long road trip. Naka-off ang cellphone ko. And alam mo rin naman 'yon 'di ba? I actually asked your permission yesterday. But anyway, I'll just reschedule it. What's important is that you're safe and okay." Dahan-dahang paliwanag niya, habang nakatingin sa mga kamay kong naka-hawak sa kamay niya, at hinihimas-himas ito. 


Bahagya akong napangiti. Sonia is a one true friend that everyone would ask for.


After Heartache | ONGOINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon