Kaybettim... Bölüm 2

666 20 0
                                    

Yüzüne tekme attığımda gerilemişti. Ama henüz bir yeri kanamıyordu. O güzel, yakışıklı yüzüne tekme attığım için özür dilerim Kartal cık. Önüme düşen perçemlerimi bir elimle kulağımın arkasına koyacakken , kolumun tutulup geri çevrilmesiyle perçemlerim tekrardan önüme düştü. Kızlara biraz daha kibar davranılması gerektiğini bilmiyorlardı. O ve adamları. Kolumu geri çekmek istedim fakat çekemiyordum. Fazla mı sert tutuyordu ne ? Gözlerimin içine bakıp daha demin kulağımı arkasına koymak istediğim perçemlerimi tek eliyle kulağımın arkasına koydu. Sonra ise" bir avukat değil de belki de bir yazar olsaydın başına bunlar gelmeyecekti." dedi. Demesiyle sinirlerim bin kat daha arttı. Benim mesleğime o mu karar veriyordu ? Yada ne olmam gerektiğini. "Buna sen mi karar veriyorsun küçük mafya" dediğimde sinirlenmişti baya belliydi çünkü. Onu sinirlendirmek hoşuma gidiyordu. Fakat henüz kim olduğunu ve tam olarak ne istediğini bile bilmiyordum.

"ne istiyorsun anlamıyorum bir avukat olarak eğer Yardım edebileceğim bir konu varsa ederim. Ama yoksa gideceğim." dedim. O ise bana dönüp." YARDIM ET DİYE YANINDAYIM BURADAYIM ZATEN" 

"bağırma bana" dememle yüzü bir anda sakin ve tatlı bir yüz ifadesini oluşturdu. Galiba artık derdi neyse anlatacaktı diye düşünürken saati fark ettim. Yetişmem gereken bir mahkeme vardı. Ve ben onu unutmuştum 5 dakikam vardı tam olarak. Şimdi koşsam anca yetişirdim. Ama bu Hiç bir şeyden anlamayan odunu pardon daha doğrusu ' hem mafya hem de şirket sahibi olan ayıyı' nasıl ikna edeceğimi bilmiyordum. Ve bende hemen gerçekleri söyledim. " Bak benim tam şu anda yetişmem gereken bir mahkeme var, ben gidiyorum"  deyip yürüyecekken kolumdan tutar diye bekledim fakat hiçbir şey yapmadı. Bu durum beni biraz şaşırtsa da hızlıca önüme dönüp koşmaya başladım. Yine aynıydı. Dünya küçüktü, ve insanlar daha demin yaptıkları şeyleri şimdi  tekrardan yapabiliyorlardı. Koştum koştum koştum ve koştum... Mahkemeye geldiğimde Tam o anda içeriye giriyorlardı ki yetiştim. Ve beraber içeriye girdik. Konuyu biliyordum ama vücudum 3 buçuk saattir su almadığı için aklım yerinde değildi sanki. Ama maalesef bu mahkemeyi de bitirmem gerekiyordu. Bu sefer elimde bir kanıt yoktu fakat halletmeye çalışacaktım. Yalan yok bu sefer haksız olan benim müvekkilimdi. Ama mecburen savunmam gerekiyordu işte. Savunmamı yaptıktan sonra kararı hakime bıraktığımız zaman hakim karar verdi. VE...

Karşı taraf kazandı.... Ne olamaz hayatımda ilk defa bir davayı kaybetmiştim. Bu olabilir bir durumdu fakat benim için olamaz. Hepsi o dangalak yüzünden olmuştu. Ayrıca kaşım falan kanamıştı onları da soracak olursanız eğer bir elimle silip öyle girdim mahkeme odasına. Durum böyle işte. oFF hepsi o adam yüzünden olmuştu ama beklesin o ya sadece beklesin evettt....

      

avukatımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin