Evimiz....Bizim Evimiz................

227 10 4
                                    

Sizin için güzel bir bölüm olduğunu düşünüyorum arkadaşlar.

İyi okumalarr.......

Kartal hiç beklemeden sordu bana. " Feride gelecek misin benimle?" dedi. Hatırlarsanız kendi güvenliğim için onda kalmam konusunda beni ikna etmeye çalışıyordu. Biraz düşündüm. Onda kalırsam ne olabilir? En fazla ne olabilir yani? Bana bir oda verir onla aynı odada kalacak halim zaten yok! Birkaç gün kalıp geri dönerim zaten. Diye düşünüp verdiğim kararımı ona söyledim.

"Geleceğim Kartal ama sadece birkaç günlüğüne." dediğimde yüzünde ki o gülümsemeyi anlatamam. Sanki günlerdir üstünde durduğu davayı kazanmış bir avukat gibi mutluydu şu anda. 

"Tamam Feride sadece birkaç günlüğüne." dediğinde bu sefer ben gülümsedim. Arabasına binip eve doğru yola koyulduk. İlk önce evimden bazı ve biraz eşyalarımı almam gerekiyordu. Yol boyunca fazla konuşmadık sadece birkaç kelime...

Eve geldiğimde daha doğrusu geldiğimizde odama çıkıp orta boyutta olan siyah sırt çantamın içine kıyafetlerimi koymaya başladım. 3-4 Tane tişört ve 3 tane de altıma giyebileceğim şey aldım. 2'Si Eşofman 1'i tayttı. Son olarak da diş fırçamı alarak odamdan çıktım. Odamdan çıkar çıkmaz Kartal ile göz göze geldim. Kapının önünde mi beklemişti beni? 1 Adım geri uzaklaşacaktım ki belimden tutulup çekildim. Şuan birbirimize çok yakın duruyorduk.

"Hazır mısın?" diye sordu Kartal naif bir sesle.

"Hazırım." dedim sesimi normal tutmaya çalışarak. Elinin belimde olması düşüncesi beni garip ve değişik hissettiriyordu. Gözleri dudaklarımda gezerken nefesimi, tuttuğumu fark ettim. 14 Saniyedir içimde tuttuğum nefesimi geri verip derin bir nefes aldığımda Kartal'ın güldüğünü duydum. Elini yavaşça belimden çekti ve "O zaman gidelim." dedi. "Gidelim." dedim hafif titreyen ama kekelemeyen sesimle.

Beraber aşağıya indiğimizde onun arabasına doğru ilerledik. Ya az önce ne olmuştu tam olarak? Az önce ne olduu ha? Aklım kısa süreli olarak durmuştu ve bu 5 dakika içinde kullanılmaz bir durumdaydı. Sürücü koltuğunun yanında ki yolcu koltuğuna bindiğimde Kartal da çoktan oturmuştu.

Arabayı sürmeye başlamıştı. Bundan sonra yani en azından belirsiz kısa bir süre içinde Kartal ile kalacaktım. Nasıl olacağını bilmiyordum ama onunla kalmak? Çokta kötü bir fikir gibi gelmiyordu bana. Kartal ile kalmak, aynı evde, aynı çatının altında....Güzelmiş. Ha ha....

💕👌👌👌💕👌💕👌👌💕👌😍😘😘😊😂🤣❤️😒😁👍

Kartal'ın evine geldiğimizde büsbüyük ve güzel bir ev bizi karşıladı. Tabii ki de korumalarla çevrili bir evdi. Arabadan inerken Kartal dedi ki:

"Korumalardan dolayı korkmazsın değil mi? Güvenlik için buradalar ikimize de hiçbir şey yapamazlar." dediğinde gülümsedim.

"Sen beni tanımıyor musun Kartal? Tanıştığımız ilk günü hatırlatmak isterim." dedim meydan okurcasına, o da gülümsediğinde "Pekala o zaman bir anlık aklımdan çıkmış. Girelim mi?" dediğinde başımı salladım ve o güzel muhteşem olan evine girdik. 

İçerisi oldukça güzeldi, sade döşenmiş bir salonu vardı. Gri tonları genelde daha hakimdi ama siyah ayrıntıları da boş geçemeyeceğim. Gözlerimle etrafı taramaya devam ederken Kartalın bakışlarını yüzümde hissediyordum. Kafamı Kartal'a Çevirdim ve gözlerimiz buluştu.

O an içimde oluşan his çok farklı bir histi. Karnıma bir şeylerin battığını ve karnımı parçaladığını hissedebiliyordum. Gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki ne diyeceğimi dahi bilememiştim. Bunun sebebinin ne olduğunu bilmiyordum? Belki de tüm bu yaşananlardan sonra böyle hissetmem normaldir. Yanlış yerlere çekmemek lazım canım....

Bana doğru bir adım, hemen ardından iki adım daha attı. 3 Adımla beraber yanıma ulaştığında "Nasıl?" dedi. "Ney Nasıl?" dedim kafam karışmış bir şekilde. Ne diyordu ki?

"Evimiz nasıl?" dediğinde Kalbimin çarpış hızındaki o sesi duyduğuma yemin edebilirim. Hatta belki de o da duymuştur ha? Evimiz mi dedi o? Evimiz, Bizim evimiz....

Aman sende var ya Feride! Burada kalacaksın ya birkaç gün ondan dolayı demiştir o.

"Bak İstediğin kadar burada kalabilirsin. Kendini gitme mecburiyetinde asla ama asla hissetme. Kendi evinmiş gibi ol olur mu?" dedi. Kendi evimmiş, evimizmiş gibi. Olurdu Tabii Kartal'cığım olur. Neden olmasın ki hem? 

"Olur Tabii." dedim bende onu rahatlatmak ister gibi, gibi değil Feride! Zaten öyle. Onu rahatlatmak için böyle konuşuyorsun. 

"Yukarıda 3 tane boş oda var. Bir tanesi bence tam sana göre çok beğeneceksin." dedi ve elleriyle bileğimi tuttu. Çekiştirmeden, normal ve zarif bir şekilde beni üst kata çıkardı. Üst kat alt kata göre biraz daha küçük görünse de henüz odaların içini bilmiyordum ki, bilsem bile küçük veya büyük olması beni etkilemezdi. Bir odada Kalmam yeterli olurdu.

Bileğimdeki eli yavaşça elime doğru kaydı ve elimi tuttu. Gözlerimi pörtleterek elimize baktım................


Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Sep 07, 2022 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

avukatımTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang