"Hoşgeldiniz Bayan l/n. Size içeride eşlik etmemizi ister misiniz?"
Başını iki yana sallayarak karşında duran gardiyanı reddetmiştin. Gardiyan itiraz etmemişti ve hapisane koridorunda yürümeye başlamıştınız.
Evet, hapishane koridoru. Bir terapisttin ve bir katille konuşmaya geliyordun. Bu sadece sana verilmiş bir görevdi, bunu yaklaşık iki aydır haftanın üç günü yapıyordun.
Hücrenin önüne geldiğinizde için ürpermişti. Bu ürperti, buraya geldiğinde oluşan korkudan dolayı değildi. Tamamıyla kendi duyguların yüzündendi.
O bir katil y/n. Bunu aklından çıkarma. Sadece işini yap ve ona sırtını dön. Bu kadar basit, diyerek mantığını haklı çıkarmaya çalışıyordun.
Ama kalbin bunu inatla reddediyordu. Gardiyan demir kapıyı açtığında içeri girmiştin. Kapı arkandan tekrar kapandığında derin bir nefes almıştın.
Elindeki dosyayı, hücrenin ortasındaki masaya bırakıp bakışlarını rutubetli odada dolaştırmıştın. Tendou, yine yatak denilemeyecek kadar sert olan o şeyde yatıyordu.
"Yine yemeklerini yememişsin." Yerde duran yemek tepsisine bakmıştın. Bir kase çorba ve iki dilim ekmek. Ve hemen yanında duran ilaçlara baktın.
"Aynı şekilde ilaçları da. Kullanman gerektiğini biliyorsun."
Bakışlarını onun arkası dönük olan bedeninden ayırmamıştın.
Tendou, gülmeye başladığında bir eliyle destek alarak doğrulmuştu. Diğer eli de kırmızı saçlarına giderken gülümseyerek sana bakmıştı.
"Sana da merhaba y/n!"
"Bana soyadımla seslenmeni söylemiştim."
Oturur pozisyona geçerken gözlerini sonuna kadar açıp gülümsemişti.
"Toplamda 24 günü ve 48 saati beraber geçirdik. Aramızda bir samimiyetin oluştuğu oldukça belli."
"Samimiyet? Aramızdaki diyalog sadece senin psikolojin üzerine."
Hafifçe tebessüm edip ciddi ifadeni geri takınmıştın. Sandalyeye oturup dosyayı açmış ve son testlerine bakmıştın.
