Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*˘.｡*♡ ~♪✧*。
"Yeter abi sus artık!!"
Abin seni hiç umursamadan eskilerden konuşmaya ve gülmeye devam ediyordu. Bu sorun değildi, o zamanların anılarını dinlemeyi çok seviyordun fakat-
Erkek arkadaşınla olan randevunu tamamıyla mahvediyordu! Hem onun burada ne işi vardı Tanrı aşkına?!
Sinirle iç çekip yürümeye devam ediyordun. Abi katili olmanın sınırındayken erkek arkadaşına dönmüştün. İwaizumi'de senden farksız bir şekilde sürekli ofluyor ve sabır dilercesine gökyüzüne bakıp duruyordu.
"Ya işte sonra önümde eğildi Kageyama, bende bu anı ölümsüzleştirmek için yeğeni-"
"LAN SUS ARTIK SUS!"
İwaizumi'nin sabrı tükenmiş olacak ki Oikawa'nın sırtına gelişi güzel vurmuştu. Sırtına aldığı darbeyle yüzünü buruşturan abin için gülmemeye çalışıyordun.
İwaizumi acıyla sırtını tutan Oikawa'ya üstten bakmıştı. "Kız kardeşini kıskandığını anlıyorum da bizi sal be adam." Yüzündeki korkutucu ifadeye rağmen Oikawa gülümseyerek konuşmuştu.
"Ah ah, gençlik bitmiş, gençlik ölmüş." Bakışları seni bulmuştu. "Kardeşlik diye bir şey de kalmamış. Tch!"
"Konu nasıl bana geldi anlamadım? Randevumu bozan sensin."
Oikawa hemen trip moduna geçmişti. Bazen küçük bir çocukla uğraşıp uğraşmadığını düşünemeden edemiyordun. "Bunların hepsi seni sevdiğimden, ama sen kıymet bilmez-"
Telefon zil sesi sözünü kestiğinde bu sizin kurtuluşunuz olmuştu. Abin gelen aramayla keyifli bir şekilde -saniyeler içinde - gözden kaybolurken sadece arkasından bakmıştın.
"Ha? Ne oldu şimdi?"
Sanırım bu, erkek arkadaşının pek umrunda olmamıştı. Sadece omuzlarını silkerek seni kolunun altına almıştı.
