Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
♡˖ヮ*.✧｡*ﾟ✧｡♡ ◍ ✧*｡*♡
Elindeki telefona bakarak yürüyordun. Son zamanlarda aklın oldukça meşguldü ve bu seni yormuştu. Eh, sinirlerinin fazlasıyla bozuk olduğunu söylememize bile gerek yoktu.
Derslerin, sosyal hayatın, aile ilişkilerin.. hepsi karman çorman olmuş hâldeydi. İşte tam da bu yüzden ikiz kardeşin Daichi, seni antrenmanlarına çağırmıştı.
Bu cazip teklifi kabul etmiş fakat saate baktığın zaman antrenmanın neredeyse bitmiş olduğunu anlamıştın. Daichi hiç şüphesiz hâlâ salondaydı ya.. Sugawara?
Onun da orada olmasını ümit ederek telefonunu okul çantana koymuş ve adımlarını hızlandırmıştın.
Ona aşıktın. Ve Sugawara'da dahil çoğu kişi bunu biliyordu. Tabi eğer karşılıksız sevdiğini bilmiş olsaydın oldukça utanırdın. Bu güzeldi, evet.
Ama ikiniz birbirinize açılsanız her şey çok daha güzel olurdu belki? O her fırsatta sana iltifat ediyor, sevdiğini söylüyordu. Ama sevgili olmanız adına hiçbir şey yapmıyordu.
Bu da başka bir baş ağrısı olan faktördü. Belirsizlik.
En sonunda spor salonuna vardığında kapıyı açmıştın. İçeri hemen göz attığında aslında herkesin burada olduğunu görmüştün. Nishinoya hemen yanında bitmişti.
"Hoşgeldin y/n-san! Bugünde ne kadar havalı olduğumu görmek için geldin değil mi?"
Gülmüştün. "Buraya başka ne için gelebilirdim ki?"
Nishinoya gururla Tanaka'ya bakarken Hinata sahanın diğer ucundan bağırmıştı.
"BİR TANE PAS DAHA, BU SON!"
"TAMAM!" Kageyama hemen pas atmak için hazırlanmıştı.
Tabi bu sırada Daichi söylenerek yanına gelmişti. "Her defasında aynı şey oluyor. Seni temin ederim bu son pasları olmayacak."
