Mysterious University By Inskyte ||✔

61

“KEN?!”

“KEEENN?!”

sunod sunod na tawag ko sa pangalan n‘ya nang makarating ako sa announcement room.

“Si-sino ka? Ms Primus ikaw ba‘yan? Anong ginagawa mo dito?!”
Sunod sunod na tanong n‘ya sa‘kin.

“Putang*na kaba? Kung di kaba naman putang*na at manghihingi ka ng tulong naka voice out pa. Ano ba nangyari sa‘yu?”

“W-wala akong ma-makita eh. ”

“Ba’t di mo inon ang ilaw? Ano ba kasing ginagawa mo dito?”

“Kanina kupa hinahanap ang ilaw,  I think na nawawala sya. Hindi ko din alam pano ako napunta dito. Akala ko kwarto ko.”
Sunod sunod na sagot n’ya kaya napakunot noo ako.

Kung hindi n‘ya alam kung ba’t s‘ya nandito,  Eh ba’t sya nandito? Anak ng palakang walang mata naman.

“Huwag kang gagalaw ako lalapit sa‘yu.”
Sabi ko hindi ko din kasi sya makita pati ‘yong switch ng ilaw. Ba’t ba kasi ang laki ng room nato nakakaputang*na.

Hindi naman na sya kumibo kaya nagsimula akong naglakad papunta sa loob pero may nadinig akong kalabog kaya napa hinto ako.

“Ms Pr-Primus?!”

[Blagg?!]

[Boooggsshh]

“Anak ka ng putang*na ken?!”
Mura ko pagkatapus kung maramdaman na pareho kaming dalawang bumagsak sa sahig.

“Ms Pr-Primus ikaw ba‘to?”
Tanong n‘ya.  Midyo na aaninag ko ang mukha at ang lapit ng mukha nito sa mukha ko.

“Oo ako to,  at nakapatong ka sa‘kin.”
Walang ganang sagot ko.

Napahiway naman ito sa‘kin ng may nag open ng switch. Kaya tumayo na ako ang sa‘kit ng pwet ko letche naman to.

“At dito nyo pa talagang nagawang magharutan sa announcement room eh dinig na dinig sa buong campus.”
Sk said na galit na nakatingin sa‘kin.

Tumingin naman ako kay ken na ngayon ay nakatingin din sa‘kin tapus sabay kaming napalingon kay Sk na ngayon ay kunot noong nakatingin saming dalawa na tila ba hinihintay ang isasagot namin.

Nanatili lang akong tahimik. Ano naman ang sasabihin ko eh wala naman akong ginagawa.

“Kung alam kulang na nakakamatay ang pagsisilos sana di na kita sinundan moy.”

“At sino bang may sabing sumunod ka?”

“Tah,  muna nagsisilos nanga ako. Ayaw mo pa akong suyuin gan‘yan ba talaga pag cold o maangas walang paki alam sa nararamdaman ng mahal nila.”

“Huwag kang mag alala. Kung may papatungan ako uli seseguraduhin kung sa ibaba muna.”
Walang expression ang mukha habang sinasabi ko ‘yon.

Naramdaman ko naman napatawa si ken kaya tumingin ako dito na kinatigil n‘ya.

Tuluyan nadin akong lumabas at tumungo sa Unit ko.  Gusto kunang matapos tong araw na‘to. Birthday ko pero ang daming naganap kung alam kulang hindi na ako pumayag na iluwal ng mama ko.

F.F

________

Maaga akong pumunta sa room sakto pagdating ko don kunti palang din ang mga student.

“GOOD MORNING MS PRIMUS.”

“GOOD MORNING MS PRESS.”

“GOOD MORNING SUPREMA.”

hindi ko pinansin ang pagbati nila. Wala akonh gana hindi isang araw palang na wala si alex namimiss kuna sya. Parang dati lang sa tuwing nagkakasalubong kami para kaming magkaibigan na mag kaaway pero ngayon ni isang hibla ng buhok n‘ya di kuna nakikita.