Artık gelinlik bana çok ağır geldiği için üstümden çıkartıp çöpe atmak istiyordum. "Kaan şey gelinlik" cümlemi bitirmeden.
"Ah tabi gel odanı görseteyim bide ihtiyaçın olur diye Çağla'dan kıyafet almasını istedim." bu adam beni çok tuhaf hissettiriyordu aptalca güldüğümde.
"Teşekkür ederim." bana yapmacık kaşlarını çattığında.
"Bir daha Teşekkür yada özür gibi şeyler istemiyorum."
"Tamam" dediğimde üst kaya çıkıp odamı görsetti ve hemen yanında onun odası vardı.
Artık sinirlerimin son damlasındaydım aptal gelinliği çıkartamıyordum. Yatağa oturup ağlamaya başladım. Sadece gelinlik değil son bir kaç ayda neler yaşadım. Dolmuştum artık. Kapı tıkladığında Kaan geldi diye gözyaşlarımı silip gir dedim.
"Sahra niye ağlıyorsun?" cidden anlamıştı. "Gelinliği açamadım." tuhaf baktığında o güzel yeşil gözleri parlamıştı bir an. Çok güzel yeşil gözleri vardı hipnoz olabilirdim.
"Benden yardım isteye bilirdin." arkama geçtiğinde yavaş hareketlerle açıyordu. Neden kendimi bu kadar tuhaf ama o kadar güzel hissediyordum. gelinliği elimle tutuyordum düşmesin.
"Teşek. Ah teşekkür yoktu."
"Bir daha sakın böyke şeyler için ağlama." başımı salladığımda odadan çıkmıştı. Gardroptan seçtiğim şeyleri giydiğimde. Makyajımı sildim, ama ortaya morluklarım çıkmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Domateslerde salata yaptıktansonra hazırdı akşam akşam menemen yapmıştık Kaan'a bakarak "Ellerine sağlık"
"Beraber yaptık" dedikten sonra bi gözünü kırptı. Yedikten sonra topluyorduk masayı ama kapı çaldığında Kaan'a bakarak "Kim geldi. Mert geldi dimi? açma lütfen." gözlerim dolduğunda bana sarıldı.
"Şşşşş o gelemez seni bulamaz bulsa bile benden alamaz." deyip kapıyı açtı. "Kaan hiç açmayacaksın sandık." "Kaan bara gidiyoruz" teker teker girerken eve beni fark ettiler. Kaan yanıma geldiğinde lanet okudum keşke yüzüme bişey sürseymişim.
"Kıza bön bön bakmayın."
"Abi kardeşin falan mı sen kız getirmezsin evine."
"Bende Mete buda Fatih." gülümsediğimde herkes Kaan'a baktı.
KAAN: "Geçin içeri anlatıcam." herkes geçtiğinde. Bana bakarak onay istedi söyliyim mi diye. Başımla onayladığımda.
KAAN:"Sahra'nın yardımına ihtiyaçı vardı, Mete Fatih siz tanıyorsunuz Mert'i kızı zorla tutuyordu evinde. Bizde Daavete tanıştık. Bügün de zorla evlenecekti ama Çağla'yla kurtardık. Artık burda kalıcak."
Elif yüzüme bakarak "O mu yaptı?" diye sordu başımla evet dediğimde Elif'le İrem sarıldılar bana. "Korkma artık bişey yapamayacak." Bende onlara sarıldığımda kendimi yalnız hissetmiyordum. Fatih'le Mete de yumruklarını sıkıyordular.
