Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"buldum seniii" "evet buldun beni küçük bey ama hala kazanmadın" Deyerek koşmaya başladım ayaz'da arkamdan koşmaya başladı Uraz "peri koşma o kadar" diye arkamdan bağarimşti ama dinleyen kim koşmaya devam ederken ağacın etarafına dönüp ayaz'la gülüşyorduk midemin bulantisiyla yerimde durup suluklandim başımda dönmüştu belli etmemeye çalışarak teslim olmuş bir şekilde ellerimi kaldırdım ve "tamam tamam sen kazandın" dedim nefes nefese biraz nefessiz kalmıştım uraz yanımda ulaşınca "iyi misin?" dedinde başımla onayladım sonra senirli bir şekilde konuşmaya başladı "ne yapıyorsun sen ha ne yapıyorsun kaç kere dedim sana koşma anı haraketler yapma diye ama dinleyen kim hamileliğin zor normal değil kendini düşünmiyorsan bebeğine düşün bebeğine de mi düşünmüyorsun? " diye biraz sesini yükseltmişti bana hiç bu zamana kadar sesini yükseltmediği için korkmuştum ve arkaya doğru bir adım attım "cevap ver bana!" diye yeniden bağardiğinda dahada korkmuş yerime sindim elini kaldırınca gözlerimi sıkıca kapatıp yüzümü saklayıp "vurma bana" diye acizce söylemiş göz yaşlarımı tutmamiştim gelecek darbeye beklerken bir süre gelmedi hafifçe gözlerimi araladim beni kendini çekip sarıldığında şaşırmıştım güven vermek istercesine saçlarımı okşadi "bben nasıl sana vurabilirim ki" dedi aciz olan uydu bu sefer "özür dilerim sana sesimi yukseltememliydim ben sana el kaldırmadım asla kaldırmam da"
Herşey bittiğini sanarken hayatta kalmak için nedenleri bitince yeni bir ışık doğar hayata tutunmasina sebep olur Haksızlıklara uğramış Genç bir kızın hikayesi hayatindan vazgeçtiği an bir şey olur ve hayatın son damlasına tutunur.
