MHLH 32

1K 33 11
                                    

Ian Point of View.

Bumalik nga sa dati ang lahat.

Hanggang ngayon, nahihirapan ako sa sitwasyon namin. Kasal kami pero hindi ko talaga siya kayang mahalin.

Hindi ko alam, sinubukan ko naman lahat.
Hindi niya 'ko deserve.

She deserve someone who can be a man for her.

Yung straight, yung kayang tapatan yung nararamdaman niya.

Hanggang ngayon hirap na hirap akong alamin, hirap na hirap akong nagiisip ng kung ano ano rito.

Hindi ko alam ang nararamdaman ko sayo, Kathleen.

Kathleen Point Of View.

Hindi ko alam bakit pumayag ako, pumayag akong bumalik sa piling niya.

Mahal ko siya, mahal na mahal ko parin siya.

Alam ko sa sarili ko yon.
Pero hindi ko alam bakit hindi parin ako?

Nandito naman ako palagi, ako yung taong malalapitan niya pag kailangan niya ng taong makikinig sa kaniya.

Sa umpisa pa lang ako na lahat.

Ako lagi yung nagmamahal sa aming dalawa.

Ako lang yung lumalaban sa marriage namin, sa relasyon namin.

Maybe this isn't love.

Baka hindi talaga tayo, sadyang pinipilit lang ni tadhana na icross ang ating landas.

Siguro, it's time to let go.

Time to move forward.

Time to be free.

Time to choose myself.

Time for a better life.

A healthy relationship.

I need to end this.

For his sake.

And my sake.

Yung mga bata, hinding hindi ko ipagdadamot sa kaniya.

Deserve niyang maging masaya.

Masaya sa nobyo niya.



Someone Povs.

"Ganun ba?." sagot ng isang tao sa kabilang linya.

"Yes sir, planado na ang lahat." sagot nito.

"Siguraduhin niyong hindi papalpak uh." sagot ng isang hindi kilalang tao sa kabilang linya.

"Copy boss." mabilis na sagot nito bago nito pinatay ang tawag sa kabilang linya.

Napabuntong hininga ito, at napahawak sa kaniyang mga daliri. "Let the game begin." ani nito at tumawa na parang demonyo.

Masaya to.

End of Povs.

A/n;

Hello renesmee, i miss you all its been a months and year since i lost on interest sa pagsusulat ngayon nahanap ko ulit siya this time, na writer block talaga ako sa mga problema ko, and yung inspirasyon ko sa pagsusulat nito nawala kaya medjo, nawawala na ako sa eksena na gagawin rito sa istorya na to, and i really appreciate na may nagbabasa pa pala nito kahit papaano, so ayun sana ma gets niyo yung gawa ko ngayon if not. i will re edit thiss thankyou so much for reading this.<3

Tomorrow iisipan ko to ng magandang plot and kaganapan oki? salamat sa mga naghintay at sa mga tumutok rito mahal na mahal ko kayo so much.

And nagdadalawang isip pala ako if idedelete ko ba to or wag? ksi napansin ko 32 chapters na sayang naman diba? so ano ang suggestion niyo? should i delete or continue?

writers block po ksi ako but i will try my best na may pumasok sa isip ko.

-kenesmae<3

460 Words

My Heartless Husband (HIATUS)Where stories live. Discover now