Ep.11

894 98 0
                                    

Dinner မွာ စားေသာက္ၿပီး ေပ်ာ္ပါးေနၾကတာေပါ့ ေဂ်ာင္ကုအေတာ္ေလးကို ေမွာက္ေနၿပီ ထိန္းတယ္ဒါမဲ့ ႐ွယ္ယာဝင္ေတြကအသက္ႀကီးတဲ့သူေတြရဲ႕ အရက္ငွဲ႔မႈကိုလက္ခံတာမ်ားႀကီးအခုလို႔ေမွာက္ေနရေတာ့သည္။

"CEO Jeon....CEO Jeon.....ခဏေလာက္ထပါအံုး..."

လက္ေမာင္းကိုေခါင္းအံုးၿပီး ေခါင္စမေထာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒါကို ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့လီဆာကပဲႏိုးေပးရေတာ့သည္။

မူးမူးနဲ႔ သူ႔နမည္ေခၚေတာ့

"ဟင္...ေျပာ..."

လီဆာလည္းခန္႔မွန္းလိုက္တယ္ဒီေလာက္ဆိုသူတစ္ေယာက္ထဲမျဖစ္ဘူးလို႔ဆိုၿပီး မန္ေနဂ်င္းမင္ ကိုလွမ္းေခၚရေတာ့သည္။

ယြန္းဂီ အားခ်င္းေရာက္လာၿပီး ေဂ်ာင္ကုကို ဒါ႐ိုက္ဘာဘတ္ နဲ႔အတူတြဲၿပီး ကားရိွရာသိုလိုက္ပို႔ၾကသည္။ ထြက္ေပါက္တူေတာ့ လီဆာလည္းအတူထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

"မန္ေနဂ်ာManoban ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုက္လိုက္ခဲ့လိုက္တစ္ခါထဲပို႔ေပးမယ္ေလ..."

"ေနပါေစ ႐ွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ျမင္ရင္မေကာင္းဘူး ကြၽန္မဘာသာပဲျပန္လိုက္ပါ့မယ္..."

"မဟုတ္တာ ညဥ့္နက္ေနၿပီ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ထဲမသင့္ေတာ္သူမဟုတ္လား..."

"ဟုတ္ ဒါဆို ကြၽန္မကိုလမ္းထိပ္ကိုပဲပို႔ေပးပါ.."

"လာတက္...ဒါ႐ိုက္ဘာဘတ္ ကကြၽန္ေတာ့ကားကိုေမာင္းလိုက္ပါ.."

ကားေသာ့ေပးလိုက္ၿပီး လီဆာကို လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္ထို႔ေနာက္ ေဂ်ာင္ကုကိုအိမ္ပို႔ၿပီး သူလည္းအိမ္မွာပဲအနားယူလိုက္တယ္

ညကေသာက္ထားတဲ့အ႐ွိန္ေၾကာင့္ ေခါင္းကခဲေနတယ္ စိတ္လည္းမၾကည္ဘူး

"ကြၽတ္ကြၽတ္ ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္.... အား....ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ.. "
နားထင္ကိုဖိၿပီး ထလာလိုက္သည္။

မနက္စာဟင္းနံေလးရတာနဲ႔

အင္း.....ဒါက လူပ်ိဳႀကီးလက္ရာပဲလို႔ေတြးမိတယ္

" ဘာဟင္းလဲ... "

"ႏိုးၿပီလား ငမူး...အမဲရိုးစြတ္ျပဳတ္ နဲ႔ ၾကက္ဥလိပ္..."

𝙳𝚎𝚊𝚛 𝙴𝚗𝚎𝚖𝚢😈Donde viven las historias. Descúbrelo ahora