Kung Ikaw Ba Talaga.

CHAPTER 49

JIN

MIXED EMOTION. Ganun ang nararamdaman ko ngayon habang nagpapaalaman kami sa Airport. Parang feeling ko half of me ang mawawala sa pag alis ni Seulgi.

Antahimik mo naman. Puna ni Irene ng pabalik na kami sa kotse

Ambigat ng puso ko. Ewan ko ba. Sagot ko

Naninibago ka lang. Sabi naman niya

Heto kasi ang first time na matagal siyang mawawala kaya parang ambigat sa feeling.

Masasanay ka din. Mabilis lang ang 18months. Kaya yong project mo. Dapat pagbalik niya, okay na ang lahat. Sabi naman niya sakin

Kami lang ni Irene, Tzuyu at V ang naghatid kay Seulgi dahil hindi kaya ng iba. Baka daw umiyak sila.

Pero parang ako ang unang bibigay.

_--------

LISA

Bakit ang tahimik mo? Napuna kong kanina pa tulala si Wendy simula ng umalis sina Jin

Wala naman. Namimiss ko lang si Seulgi. Ganito pala ang feeling ng mga pamilya ng OFW noh?

Natawa naman sina Kai at JK sa sinabi ni Wendy.

Pano if susunod na kami? Di lalo kang malulungkot dito. Tanong ni JK

Malamang. Iilan na lang kaming maiiwan dito. Tapos ang laki laki pa ng bahay. Sagot naman niya

Bakit di mo iuwi dito si Doc? Tanong ni Kai

Mas malapit naman ang bahay niya sa hospital kesa dito. Hindi din pwedeng ako ang tumira sa kanya dahil ayokong iwan kayo. May promise tayo di ba, walang iwanan. Kaya hindi ako ang mauunang sumira dun noh. Sagot ni Wendy

Oo nga pala. Namention ba ni Irene sa inyo about sa bahay? Tanong ni Kai samin

Hindi. Ano'ng about sa bahay ba? Ito or yong sa kabila? Tanong ko

Itong bahay. Kasi noong isang buwan pa ata niyang gusto tayong kausapin pero naging busy na siguro or nakalimutan na niya. Gusto niya palang malaman kung ano yong opinyon ninyo. If dito na ba tayo titira, or magtatayo tayo ng sariling bahay na gusto talaga natin.

Eh anong gagawin niya dito sa bahay? Tanong ni JK

Ibebenta niya if majority satin is gustong magtayo tayo. And sabi niya hindi naman yun minamadali. Depende satin daw. Sabi pa ni Kai

Nilibot naman namin bigla ang tingin namin sa bahay niya. Sobrang laki nga ng bahay nila at masyadong malapad. Pero sayang naman kung gigibain namin tapos magtatayo ng bago.

Matibay naman itong bahay nila. Kung ako lang mas okay na akong andito tayo. Kahit medyo malayo, tahimik at safe naman. My Guard naman tayo 24/7. Sayang ito. Sagot ni Wendy

Ako din. Okay nako dito. Lilipat na lang ako ng room para lahat tayo may privacy. Sagot naman ni JK

Oo nga. Sayang din yong ilan pang rooms na hindi naman nagagamit. Mabubulok lang. Sabi naman ni Kai

Ako okay lang din dito. Nasanay na naman tayong dito umuuwi. Una lang naman yong nalalayuan tayo di ba? Tanong ko

Sige. Sabihan kona lang si Irene. Sabi naman ni Kai after ng discussion namin.

Sige, lilipat na lang din ako. Sabi naman ni Wendy mayamaya

Nag isip na ako ng magiging concept ng kwarto ko. Total magiging akin na naman yun. Pero sa susunod na pala, aalis nga pala ako in few months time