Mafyanın Sarışını

50. Bölüm

Bol bol yorum ve oylarınızı bekliyorum ☺️💮🌸

🐞

MASAL'DAN

Sevdiğim adam var. Annem ve çok sevdiğim arkadaşlarım var. Ama abim var mı bilmiyorum. Onun gözü Bilge'den başkasını görmüyor ki beni görsün. Abimi çok seviyorum. Onu o kadar çok seviyorum ki, sevdiği kızla kavga edecek kadar cesaretim var. Bilge'yi üzmüş olabilirim ama lütfen bana kızmadan önce söyleyecekleri mi dinleyin.

Annem yaklaşık 4 yıldır Almanya'da yaşıyor. Her yaz abim ve ben gideriz. Ama abim genellikle canı isterse gider. Yada annem gelirdi.

Abimin işi Türkiye'de olduğu için burda yaşıyorduk. Ne kadar annemden ayrılmak istemesem de abimi ve Türkiye'yi bırakmak istemediğim için abim ile birlikte kalmak istemiştim. Tabi yaklaşık 8 aydır abimle ayrıyız.

Bilge'yi yanına aldığından beri beni unutmuştu. Galiba beni yanında istememişti. Ev tutup karşı villada oturuyorduk. İlk başlarda bunu hiç sorun etmedim. Ama artık sabrım taştı. Benimle hiç ilgilenmiyordu. Eskiden böyle değildi. Benimle işi olmadığı sürece vakit geçirirdi.

Ama bu Bilge'yi görene kadardı. Beni resmen saldı. Evet evet gerçekten bırakıp saldı. Sadece Bilge hakkında konuşuyordu. O zaman bunu hiç sorun etmiyordum. Aksine seviniyordum. Ama artık dayanamadım. En olmayacak günde patladım. Abimi çok kıskanıyorum. Hemde çok.

Geçen gün Bilge'ye aşırı kaçtığımı fark edince kendimi baya bir suçladım. Söylemek istemediğim hakaretleri ettim. Kalbini çok kırdım. Üstüne üstlük birde hafızası kayıpken üstüne gittim.

Günlerdir yüzüme bile bakmıyordu. Bugünde abimin zoruyla yanlarında gitmiştim. Utandığım için onların yanında gitmek istemiyordum. Bilge'ye söylediğim onca sözden sonra benimle aynı ortamda bulunması bile büyük bir mucize.

Eve gelince abim benimle konuşmak isteğini söyleyip Bilge'yi eve göndermişti. Şimdi de dakikalardır bahçede ki koltukta oturmuş ceketime sarılarak abimin bana kızmasını bekliyordum.
Ne de olsa alıştım.

Sevdiği kıza neden böyle davrandığımı soracaktı. Bunun cevabı artık çok net değil miydi kıskançlık gözümü kör etmişti.

"Kardeşin varsa bu hayatta. Yorulursun " diyen Abimin sesiyle bakışlarımı ona çevirdim. Ellerini cebine koymuş arkasına yaslanmıştı. Bakışlarını dolmaya başlayan gözlerime çevirip devam etti.

"Onu düşünmekten. Onunla gülmekten. Onunla ağlamaktan..." diye tek tek beklediğimin tam tersine sakince konuşuyordu. "Yorulursun" diyerek elini havaya kaldırıp akmaya başlayan göz yaşımı silip devam etti.

"Ama bu hayatta kardeşin yoksa eğer mahvolursun" dediğinde dudaklarımı birbirine bastırıp burnumu çektim.

"Seni çok seviyorum kardeşim" deyince yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamadım. Uzun zamandan beri ilk defa bana beni sevdiğini söylemişti.

Konuşamıyordum. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Sadece ağlıyordum. İçim o kadar doluydu ki bunu da ağlayarak atıyordum.

"Sen benim gözümden sakındığım Masal'ımsın" dediğinde ağzımdan çıkan hıçkırığa engel olamadım. "B-bende seni çok seviyorum abi" diyerek boyuna sarıldım.

Böyle bir şey beklemiyordum. Bana kızacağını zannediyordum. Ama böyle davranacağını düşünmüyordum.

Ellerini belime dolayıp beni kendine çekti. "Özür dilerim abi, seni çok kıskandığım için böyle şeyler yaptım. Ama Bilge'ye öyle şeyler söylememem lazımdı özür dilerim" diyerek daha çok ağladım.