"Hiç boşuna çabalama sen benimsin!" diye tıslayınca utanmasam oturup ağlayacaktım. Neden bu bana aşık oldu ve başıma bela oldu.
"İstemiyorum anlamıyor musun? istemiyorum! Rahat bırak beni, burdan çıkar çıkmaz seni şikayet edeceğim" diye bağırdığımd...
Panoma duyuru atıyorum. Wattpad'den takip ederseniz çok seviniriiiimm
Çok ağlamayın...🥹
İyi okumalar baby'leeeerr🍓
🐞
KAAN'DAN
Şu dünyada tek bir dilek hakkım olsaydı, onu da sana kavuşmak için kullanırdım. Deli divane gönlümü sana verip, ömrümü sana adardım. Evet şimdi daha iyi anlıyorum. Senin gidişin bana acıdan, hasretten, gözyaşıdan başka hiçbir şey vermedi.
Seni özlüyorum, senli günlerimizi özlüyorum. Senin olduğun zamanların mutluluğunu özlüyorum. Ne olur rüyalarıma gel, gel de birazcık sana olan özlemim dinsin.
Yattığım yerden sağ tarafa doğru dönüp mışıl mışıl uyuyan kızıma bakıp küçük ellerini tuttum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzel kızım büyümüş, tıpa tıp annesinin kopyası olmuştu. O kadar tatlı ve güzel bir kızdı ki. Parmağımı yanağında gezdirirken gözlerimden akan yaşa engel olamadım.
"Ah sarışınım. Ne oldu bize böyle? Çok özledim seni. Özledik seni be kızım" diyerek yatakta oturur pozisyonuna geldim. Saat gece 3'ü geçiyordu şimdi yine uyanıp süt isteyecek ti.
Tam o anda içeriye giren Beste ile göz göze gelirken gözümü sıkıca kapatıp açtım. Bu kıza daha kaç defa demem lazım kapıyı çalmadan içeriye girme diye?
Sessiz olmaya özen göstererek Beste'ye bakıp konuştum. "Kapıyı çal duydun mu!?" Dediğimde korku ile kafasını sallayıp tamam diyerek elindeki biberonu işaret etti.
"Suna hanım gönderdi Kaan bey" dediğinde elinden alıp sıcaklığına baktım. "Tamam. Kızıma iyi bak. Sakın yanından ayrılma" diyerek cevap vermesini beklemeden kızımın yanağını öpüp odadan çıktım.
Kızımın karşı odasına kısa bir bakış atıp adımımı oraya doğru attım. Ben bu odaya en son ne zaman girmiştim? En son ne zaman cesaret edip sevdiğim kadının kokusunun gittiği bu odaya girmiştim?
Kapının kulpunu indirip karanlık odayı aydınlatan ayın ışığı ile odaya göz atarken gözlerim doldu. Oda hâlâ 2 yıl önce ki gibiydi. En son Bilge'm ile bu odada uyumuştum. O zaman hamileydi.
Sahi 2 yıl oldu değil mi? Karım öleli 2 yıl olmuştu...
Aynanın önünde ki çerçeveyip elime alıp bakarken gözlerimde ki yaşlar akmaya başlamıştı. Yalnızlık o kadar kötü bir şeydi ki. Bunu bu 2 yılda iliklerime kadar hissetmiştim.
