14.Bölüm

4.6K 258 13
                                    


Bombadaki saniyeler bir bir akarken hızla ayağa kalktım. Affan hemen telsizden Harunu çağırırken, bende Bayrak timine telsizden anons geçtim.

"Bayrak, bayrak duyuyor musunuz?"

"Evet Bayrak dinlemede."

"Acil bomba imhacı gönderin yukarıdaki evlerdeyiz çabuk."

"Anlaşıldı."

Hemen kapının önüne çıkıp Enes'e ve çocuklara seslendim.

"Evin etrafını boşaltın. Evlere iyi bakın başka birisi var mı diye. Çocuğun ailesini güvenli bölgeye götürün hemen."

Koşturarak gelen Harunla hemen içeri girdim.

"Teğmenim 8 dakika kaldı çabuk."

"Halledeceğim komutanım."

O sırada Mehmet yüzbaşı ve bayrak timinden başka bir bombacı daha geldi.

"Noldu yüzbaşım."

"3 yaşındaki çocuğa zaman ayarlı bomba düzeneği takmışlar."

"Ne, ne kadar süresi var peki."

" 8 dakika vardı az önce, şimdi 6-7 dakika kalmıştır." Dedikten sonra içeri odaya geçtim.

"Harun ne durumdasınız yapabilecek gibimisiniz."

"Komutanım çok karışık ama Allahın izniyle yapacağız."

"Çabuk ol aslanım." Dedi Affan Haruna. Ona baktığımda küçük çocuğun elini tutmuştu.

Zaman bir bir akıp giderken bomba sayacı 3 dakikayı göstermişti. Gerginlikten vücudum kaskatı olmuştu.

"Harun."

"Komutanım siz çıkın, biz Ali kardeşimle halledeceğiz." Dedi Harun. Affan ise sinirle konuştu.

"2 dakika kaldı Harun, 2 hadi artık."

Ali isimli askerde," bitmek üzere komutanım." Dedi. Ortamdaki gerginliği almak istercesine konuştum.

"Size güveniyoruz." Sonra kapıda duran Enes'e telsizden anons geçtim.
"Enes evin etrafında kimse olmadığından emin ol. Sende Mehmet komutanının yanına git, geleceğiz." Dedim. Bomba sayacı 00.00.59 olduğunda iyice gerilmiştim.

"Hadi Harun."

"Komutanım dışarı çıkın, Ali sende."

"Hayır." Dedik Affanla aynı anda.

"Komutanım, 30 saniye kaldı çıkın."

"Kimseyi arkamda bırakmayacağım." Dediğimde 20 saniyeyi bomba düzeneğinin üstünde görmüştüm. Derince yutkunurken Harun ve Aliye güvenmek istedim. Başarabileceklerine inanmak istedim.

10-9-8...

3-2-

"Bitti."

Kalbim ağzımda atarken bombanın üstündeki 0 yazısını da gördüm. Patlamamıştı. Aliyle Harun ayağa kalkarken alınlarından boncuk boncuk akan terleri görmüştüm. Ali isimli askerin gözleri dolmuştu. 3 yaşındaki bir çocuğun hayatını kurtarmışlardı. Haruna içten bir gülümseme bırakırken elimle de omuzuna vurarak destek verdim.

Affanda," aferim aslanım." Dedi.

"Siz çıkın temiz hava alın biz hallederiz gerisini." Dedim. Harunla Ali dışarı çıkarken Affanla çocuğa sarılı olan bombayı çözmeye başladık. Bombayı o kadar çok şeyle çocuğa bağlamışlardı ki, çöz çöz bitmiyordu. Çocuk desen ağlamaktan göz yaşı kalmamıştı artık. Bir yandan çocuğa geçti derken bir yandan da bombanın son kalanını çözmeye çalışıyorduk.

YÜZBAŞIWhere stories live. Discover now