Breath Of June

Chapter 12

B R E A T H   O F   J U N E

A story written by Belilanca_

___

H i s   D i a r y

___

Tinungga ko ang bote ng alak, I feel like dying. Wala akong ibang maramdaman kundi sakit at kalungkutan.

Dalawang araw na ang lumipas matapos kong malaman ang nangyari kay June. It fucking hurts that I can't even do anything to help the girl I love. Kaya ba ganoon nalang siyang kaputla no'ng una kong makita? Kaya ba kahit nakangiti ang labi ay mayroon paring kalungkutan sa kaniyang mga mata?

“Instead of getting drunk, why don't you spend her remaining time together?"

Nanlalabo ang aking mata na lumingon sa nagsalita. It was Lucia, my sister. She's not in her usual self right now, dahil kung nagkataong normal na araw ito ay mapupuno na naman ako ng pang-aasar niya. 

“How did you know?" Naliliyo kong tanong.

Gusto kong uminom, gusto kong kahit rito man lang makalimutan ko ang katotohanang mawawala sa'kin si June anytime. I can't stand the fact that she's dying and that she'll leave me anytime soon.

“Darrick called me.. nabalitaan niya ang nangyari kay June," bumuntong hininga siya nang mapayuko ako. “He's been calling you countless times, June's looking for you, Noah."

Natigilan ako at muling napa-angat ang tingin sa kaniya.

“Y-You don't understand me, Lu. N-Natatakot ako and this is the very first time I feel this shit! Hindi ko kakayanin 'pag nawala siya. Yeah it sounds funny because why not? Ilang araw palang mula nang makilala ko siya pero ito ako ngayon halos mabaliw dahil sa nalaman tungkol sa kaniya. Do you think what I'm feeling is acceptable?"

Nahulog ang luhang kanina ko pa kinikimkim. Tangina, uminom ako upang kahit papaano ay hindi ko maramdaman ang sakit, pero bakit hanggang ngayon ramdam na ramdam ko parin? Bakit walang nagsabi na ganito kasakit ang magmahal ng taong mamamatay na?

Naramdaman ko ang kaniyang pag-upo sa aking tabi. Nakaupo kase ako sa sahig ng aking kwarto sa bandang gilid ng aking kama kaya ngayon ay pareho na kami ng pwesto.

She tapped my shoulder, as if giving me comfort.

“Noah, believe it or not but I do understand you. No one can tell when do we fall in love, wala ring kahit sino ang makakapagsabi kung kailan tayo magsisimulang masaktan. If you are asking me about your feelings being acceptable? Oo naman. Katanggap tanggap naman ang nararamdaman mo para sa kaniya dahil may mga tao talagang nahuhulog kahit sa kaunting panahon.Love at first sight do exist, dahil kung hindi ano pa't umiiyak ang isang tulad mong gago?"

I laugh at her last word. Oo gago ako, but when I met June, I feel the need of becoming a good man. Kailangan kong magbago.. gusto kong magbago upang maging karapat-dapat sa kaniya.

“Now, get your ass up and spend your time with her. If she only has few more days left then make her remaining days something memorable."

And so I did.

Dear Diary,

This might be late, but I do hope she's still there.. waiting for my return.

Love, Noah.
×××××