Амьдралын минь аймшигт 45 хоног

Парт 4

...Би ч тайвшраад унтаад өгөв.

《Юнгигийн талаас》

Гэнэт Хэмигийн орилох сонсогдож цочин сэрээд Хэмигийн орилсон зүг рүү хамаг хурдаараа гүйнэ. Ороод харвал Жин ах Хэмиг хүчиндэж байлаа. Би Жин ахад ууралсан уурандаа түүнийг зодож эхлэх үед Хусог Хэмиг өрөөнөөс гаргав.

Би: арай ч дээ таныг ингэнэ гэж бодсонгүй гээд дахиад хэд цохитол Тэхён намайг Жин ахаас салгав.

《Хэмигийн талаас》

Хэн нэгэн ширтээд байгаа ч юм шиг болохоор нь сэрээд харвал Тэхён ах байлаа. Би цочоод босох гэтэл бэлхүүснээс доошоо нил хөндүүр.

Тэхён: босох хэрэггүй ээ

Би: та энд яах гэж...

Тэхён: аан энэ цай бэлдсэн юмаа тэгээд л өгөх гээд орж ирсэн юм

Би: аан за баярлалаа

Тэхён: май цайгаа уучих

Би: за гэж хэлээд цайг нь аваад уулаа.

Би: яагаад ингэж аймар хараад байгаа юм

Тэхён: хөөрхөн болохоор чинь

Энэ үгийг нь сонсоод ууж байсан цайндаа гахаад хамаг хувцасаа норгочихов. Тэхён ах шууд л гаранд минь байсан цайг авч ширээнд дээр тавиад над руу харан: наад хувцасыг чинь солихгүй бол ч

Би: зүгээрээ би өөрөө сольчихож чадна гээд орноосоо босоод алхах гэж байгаад уначихлаа. Тэхён ах намайг түшиж босгоод орон дээр буцааж суулган: чи ийм байж яаж хувцасаа солих гээд байгаа юм. Би туслъя гээд миний норсон хувцасыг тайлах гэж оролдов.

Би: зүгээрээ та шүүгийнээс хувцас гаргаад өгөхөд л болно

Тэхён: зөрүүд юмаа гээд шүүгийнээс миний заасан хувцаснуудыг гаргаж өглөө.

Би: одоо та гарч болно оо. Үлдсэнийг нь би өөрөө хийчихэж чадна

Тэхён: би тэгвэл хаалганы гадаа байж байя. Дуусахаараа хэлээрээ гээд гарав.

Би хувцасаа өмсөж дуусчихаад цаг харвал 15:30 болж байлаа.

Би: пөөх ямар их унтчихсан юм бэ?

Би: Тэхён ахаа болчихлоо

Тэхён ах орж ирэн намайг тэврэв.

Би: ахаа би өөрөө явж чадна
шдээ

Тэхён: бэлхүүснээс доошоо чинь тэр чигээрээ хөндүүртэй байгаа биздээ. Тийм байж яаж явах гэж байгаа юм гээд өрөөнөөс гаран нойл оруулж өглөө. Дараа нь намайг буулгаад бэлхүүсээр тэвэрлээ.