Амьдралын минь аймшигт 45 хоног

Парт 10

...Хичээгээд хичээгээд босч чадахгүйгээ мэдээд нүдээ анин хэвтлээ. Хэсэг нүдээ анин хэвтэж байгаад нээвэл нөгөө хоёр байхгүй харин Юнги ах миний орны хажууд суух нь харагдана.

Би: ахаа

Юнги: өө сэрчихсэн үү? Зүгээр үү? Бие нь яаж байна?

Би: зүгээр ээ *сул дуугаар*

Юнги: ямар их айсан гээч. Бүтэн өдөржингөө унтлаа шдээ

Би: өдөржингөө гэнэ ээ??

Юнги: тиймээ өдөржингөө. Их ядарсан юм уу? Хичээл чинь их байсан юм уу?

Би: (сонин юмаа намайг Жонгүг Жин ах хоёрт хүчиндүүлсэн гэдгийг мэдээгүй юм байхдаа)

Юнги: би доошоо буугаад Жин ахыг шөл хийгээд өг гээд хэллээ *босох*

Би Жин ахын нэрийг сонсоод шууд л айдас төрлөө. Тэгээд хурдхан гэгч нь Юнги ахын гарнаас барин: хэрэггүй ахаа гэж их л айсан өнгөөр хэлнэ.

Юнги: яагаад вэ? Өлсөж байгаа биздээ

Би: үгүй ээ өлсөхгүй байна *гэдэс дуугарах*

Юнги: өлсөж л байна шдээ

Би: юу ахаа тэгвэл таны гарын хоолыг идмээр байна

Намайг ингэж хэлэх үед Юнги ахын нүүр нв бага зэрэг улайна.

Юнги: т..тийм уу? Тэгвэл би шөл хийчихээд ирье. Хүлээж байгаарай гэж хэлээд гараад явав. Би өөрийгөө харвал гэрийн хувцасаа өмсчихсөн байв. Гэхдээ хэн өмсүүлсэн юм бол? гэж бодохтой зэрэгцэн Жин ах ороод ирлээ.

Би: яах.. гэ...гээв?

Жин: бие чинь зүгээр үү?

Би: таны ачаар яг үхэх гэж байна

Жин: уучлаарай. Харин биеэ барьж чадахгүй байсан юмаа

Би: ...

Жин: гэхдээ өчигдөрийн зүйлийг эд нарт битгий хэлээрэй

Би: гар

Жин: Хэми чи үнэхээр уурлачихсан юм уу?

Би: зайл муу хөгийн новш минь *уйлах* муу гаж донтой новш, таниас болоод миний бие одоо хэдэн хэсэг болоод тасарчихсан юм шиг л өвдөж байна

Жин ах намайг харж байгаад  гараад явав. Би босох гээд биеэ чангалах үед үнэхээр өвдөж байж суухын аргагүй болгоно. Тэгээд зүгээр л хэвтэж байвал удсан ч гүй Юнги ах халуун шөл барисаар орж ирлээ.

Юнги: за шөл болчихлоо. Удаан хүлээсэн үү

Би: үгүй ээ

Юнги ах шөлөө халбагадан үлээгээд миний аманд хийж өгнө. Ингээд харахад Юнги ах үнэхээр халамжтай ч юм шиг.