[Kimin kokusu bu sevgilim?]
Bana söz vermiştin Taehyung. Sakinleştiricim, huzurum, evim olan kokunu saçma sapan parfümler ile lekelemeyeceğine, gölgelemeyeceğine, sadece kokunun üstünden benim kokumun alınabileceğine dair bana söz vermiştin.
Tutmadın sözünü sevgilim.
Bana verdiğin en değerli sözlerden birini tutmadan.
Bu gece yine geç geldin sevgilim. Ama bu sefer dağılmıştın.
Saçların karışmış, dudakların şişmiş, kıyafetlerin kırışmıştı.
Sen düzensiz kıyafetlerden nefret edersin Taehyung. Ütüsüz ne gömlek ne pantolon giyersin. Peki ya bu halin ne sevgilim?
Uyuduğumu zannederek banyoya girip çıktın sanki hiç dağılmamış gibi. Yine sanki gecenin bu saatinde gelen sen değilmişsin gibi yattın yatağın diğer tarafına.
Her gece yaptığım gibi uyuyor numarası ile sarıldım aşık olduğum ruhunu barındıran yine aşık olduğum bedenine.
Ama...ama bu defa kokun dolmadı burnuma sevgilim. Senin kokunu bastıran başka bir koku var bu defa Taehyung.
Kimin kokusu bu sevgilim?
Hani sadece tenin de benim kokum olabilirdi Taehyung? Bu yabancı koku da ne?
Koku burnumu sızlatıyor, gözlerimi dolduruyor Taehyung. Sen benim ağlamamdan nefret edersin. Her ağladığım da önce bir süre benimle ağlar sonra sorunumu çözer ve son olarakta kucağına alıp ağladığım için azarlardın beni.
Ama şu an sen ağlatıyorsun beni sevgilim. Bu çok tezat değil mi?
Sen tezatlığı da sevmezsin Taehyung.
Yine kucağına alıp, sarılarak beni azarlayacak mısın ağladığım için? Peki ya sorunumu ortadan kaldırabilecek misin Taehyung?
Ve bu sorun sen iken nasıl yapacaksın sevgilim?
Sorunu ortadan kaldırma Taehyung. Ben seni çözüm ol diye sevmedim ki. Her türlü seviyorum ben seni.
Mutsuzluğum da olsan sen benim herşeyimsin. Her hâlini çok seviyorum sevgilim.
YOU ARE READING
My Darling | TaeKook
Fanfiction[angst | taekook | minific] Bu olanların suçlusu ne sensin ne de benim sevgilim. Bu olanların tek suçlusu geçmişim, evet benim geçmişim. Senden son kez özür diliyorum sevgilim. Senden, senden son kez beni sevdiğini söylemeni istiyorum.
