You've Got The Wrong House Villain

14

Yuri de herhangi bir soru sormadı. Tabii ki bu Lakis'e olan saygısından değildi, zaten durumu hakkında kabaca bilgisi vardı ve gerek görmedi.

"Önemli değil. Komşular birbirlerine yardım etmeli."

Tabii ki Yuri'nin yardımı Lakis'in hatrına değildi. Bunu kadın ana karakter için yapmıştı.

Lakis büyük ihtimal başı ağrıdığından ara ara yüzünü buruşturuyordu. Tekrar kağıda bir şeyler yazmaya başladı. Yuri, ilk gördüğünden beri düşünüyordu da Lakis'in el yazısı şaşırtıcı bir şekilde çok güzeldi.

[Kabalığımı mazur görün ama tam olarak nerede olduğumuzu söyleyebilir misiniz?]

Doğru. Buranın ne kadar güvenli bir yer olduğunu ve Carnot'tan ne kadar mesafe uzakta olduğunu merak ediyor olmalıydı.

"Güneydoğuda yer alan Gray Ferret'teyiz."

Bunu duyunca mavi gözleri, sanki bir şeyler hatırlıyormuş gibi Yuri'nin üzerinden ayrıldı. Ancak, tuhaf bir şeyler vardı.

...Neden bu kadar kibar?

Romanda Annmarie'ye köpeği gibi davranan bu adam değil miydi?

Lakis, Annmarie'nin kişiliğini tek bir bakışta anlamış ve onun iyi doğasından yararlanmıştı. 'Hasta' maskesini kullanan Lakis onu tek parmağıyla çağırırdı ve iyilik meleği kadın karakter itaatkar bir köpek gibi onun dediği her şeyi yaparak onunla ilgilenirdi.

Bu yüzden Yuri kendisine de o şekilde davranmaya cesaret edebilir mi diye düşünmüştü ama şimdi bu kadar nazik davrandığını görmek...

Bu oldukça beklenmedik bir şeydi. Belki de Lakis, Yuri'nin karakterinin Annmarie'ninki gibi iyi olmadığını fark etmişti.

Lakis uzun süredir bir şey yüzünden acı çekiyor gibi görünüyordu. Masum yüzündeki endişe duygusu onu tekrar ve tekrar yakışıklı göstermiş, Yuri bir kez daha büyülendiğini hissetmişti. Biraz sonra Lakis, elindeki kalemi tekrar oynatarak kağıda yavaşça yazmaya başladı.

[Bunu sormamın yüzsüzlük olduğunu biliyorum ama şu anki vücudumla hareket etmemin mümkün olduğunu düşünmüyorum.]

Yuri kağıttaki kelimelerin artışını izledi.

[Sana bir kaç gün daha borçlu kalabilir miyim?]

Bunun devamında berrak mavi gözler Yuri'nin üzerine sabitlendi. Yüzündeki hüzün Yuri'nin kafasını sallama ve dilediği ne varsa yapmak istemesine neden oldu. Bilerek ya da değil, Lakis şu an yakışıklılığını kullanıyordu.

Yuri hızlıca cevap verdi:

"Tabii, devam et. Benim için sorun yok."

Cevap beklenenden çabuk geldi ve Lakis'in duraklamasına sebep oldu.
Gerçek şu ki Yuri neredeyse Lakis sorduğu gibi cevap vermişti.

'...Hey yine güçlerini mi kullandın?'

Lakis sert bir şüpheyle Yuri'ye doğru bakış attı.

—Hiçbir şey yapmadım!

Bir kaç saniye önce üzerine lanetler yağdıran hüzünlü ses öfkeyle reddetti.

Peki, doğru. Lakis herhangi garip bir şey hissetmemişti. Yine de şüpheleri vardı.

Daha bir kaç saat öncesine kadar Yuri'nin böyle bir cevap vermeye en ufak niyeti yoktu. Lakis bu soruyu dün sorsaydı Yuri'nin cevabı çok daha farklı olurdu. Ancak, şimdi, onun elini tuttuğunda hissettiği sıradışı duygular zihnine kazınmıştı. Elleri, onun elini tekrar yakalayıp bu hissi bir kez daha hissetme arzusuyla seğirdi.