Irresistible Series 2: Lost in Fire (Ongoing)

Kabanata 1

Kabanata 1

Bless

"Hija?"

Napahinto ako sa ginagawa nang narinig ang boses ng ginang. Binitawan ko ang hawak na hinuhugasan na pinggan at tinuyo ang kamay gamit ang kitchen towel sabay lingon sa likuran ko.

"Ma'am?" 

She smiled.

"How are you?" bigla niyang tanong.

Nahihiya akong ngumiti. "Maayos naman po."

Tumango siya. "Good to know. Come here, I have something to tell and ask you as well."

Tumalikod na siya kaya palihim kong inayos ang sarili ko at sumunod sa ginang na naglalakad patungo sa sala.

Wala akong ideya kung anong sasabihin niya pero may hawak siyang brown envelope. 

Umupo siya sa bakanteng sofa kaya nagmadali na akong lumapit. Tumayo ako sa harapan niya at agad niyang inilahad ang kamay sa kaharap na single couch.

"Sit down, hija."

Napalunok ako at mas lalo pang nahiya. Masiyado siyang mahinhin at malumanay ang pagkakabigkas ng mga salita.

Tumalima ako sa gusto niya at tahimik na umupo sa bakanteng upuan.

 "Anyway, I heard about Luigi's attitude these past few days. I'm sorry for that hija. Pagsasabihin ko na lang siya mamaya," aniya.

“Okay lang po, Ma'am,” sagot ko at ngumiti. “Ano po palang pag-uusapan natin?”

Nakatitig ako sa mga maganda niyang mata nang bumakas dito ang kakaibang emosyon na hindi ko mawari kung para saan.

Pero imbis na mag-usisa ay hinintay ko na lamang ang kaniyang sasabihin dahil mukhang importante. 

"We already received the results of your background information. And again we were sorry for probing your privacy. We just really want to be careful. Lalo na at sa mga nangyari noon sa amin," paumanhin niya sabay binuklat ang hawak na envelope at inilabas ang isang kapirasong papel. 

Kinabahan ako at hindi ko mawari ang dahilan.

“Okay lang po, Ma’am. May permission ko naman po,” sagot ko,

She smiled. "So your full name is Gwenilla Adaline Galicia?"

"Opo," sagot ko.

Tumango-tango muli ang ginang habang nakatitig sa hawak na papel. Tahimik na binabasa ang nakasulat doon na unti-unting nagpakabog sa dibdib ko.

"But your mother, who passed away just last month, wasn't your b-biological parents?" 

Napalunok ako at para bang may bumara na kung ano sa lalamunan ko kaya tipid lamang akong tumango at sumulyap sa kaniyang mukha. 

Gumuhit ang lungkot sa mga mata niya at dahan-dahang umangat ang ulo sa akin. 

"Alright…" usal niya na para bang biglang may kakaiba. 

"May problema po ba?" tanong ko. 

Ayaw ba nila ako? Papaalisin ba nila ako? Hindi naman ako masamang tao. Marunong din naman ako sa gawaing bahay. Masipag naman ako sa lahat.

Pero kung ano man ang magiging desisyon nila ay tatanggapin ko na lang. Susubukan ko na rin ulit tawagan si Auntie Marietta baka sakaling makontak ko na siya. 

Sapat na ang pagpapatuloy ng pamilyang ito sa akin kahit na hindi naman nila ako personal na kakilala at simula’t sapul ay nagmagandang loob pa rin sa akin.