|| After 6 months || [Z+U]

(10) အ​ေသနမ္​းပစ္​မွာ !!

[Zawgyi Version]

" ​ေ႐ွာင္​း ယိ ပင္​း .. "

​​ေက်ာင္​းမတက္​ခင္​ ​ေျပးလႊား​ေဆာ့ကစား​ေနၾကသည္​့
သူမ်ားႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​စြာ ​ခပ္​​ေႏြး​ေႏြး​ေန​ေရာင္​ျခည္​​ေအာက္​
တြင္​ တစ္​​ေယာက္​တည္​းတိတ္​ဆိတ္​စြာ ​ေနပူစာလႈံ​ေန​ေသာ
ယိ ပင္​း အနားသို႔ တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​က တကူးတကႏွင္​့
​ေရာက္​လာသည္​ ။

ျမင္​ဖူး​သ​ေယာင္​​ေယာင္​႐ွိ​ေသာ္​လည္​း ဘယ္​မွာျမင္​ဖူးမွန္​း
မမွတ္​မိ ။ ယိပင္​း ကသာ န​ေဝတိမ္​​ေတာင္​ျဖစ္​​ေနတုန္​း
တစ္​ဖက္​လူက​ေတာ့ ရင္​းႏွီးသူမ်ားပမာ ယိပင္​းအနား
​ေဆြ႔ခနဲဝင္​ထုိင္​သည္​ ။

ထို႔​ေနာက္​ ယိပင္​းဘက္​ကိုလွည္​့ကာ မ်က္​လံုးမ်ားမွိတ္​ခ်သြား
​ေအာင္​အထိ ျပံဳးျပျပန္​၏ ။ အတုအ​ေယာင္​မပါသလို
ပကတိၾကည္​လင္​​ေတာက္​ပ​ေနသည္​့ အျပံဳးမ်ိဳး ယိပင္​း
တစ္​ခါမွမျမင္​ဖူး​ေသး ။ အရင္​့အရင္​က​ေတာ့ သူ႔ကို
တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ကျပံဳးျပခ်င္​ျပံဳးျပလိမ္​့မည္​ ။ ယခုအခ်ိ်္န္​
မွာ​ေတာ့ သူ႔လိုလူတစ္​​ေယာက္​ကို စိတ္​ရင္​းအမွန္​ႏွင္​့
ျပံဳးျပမဲ့သူမ်ိဳး မ႐ွိ​ေတာ့​ေခ် ။

" ကိုယ္​့ ကို မမွတ္​မိဘူးလား ?? "

အမွန္​တကယ္​လည္​း မမွတ္​မိတာမို႔ ယိပင္​း ဘာမွ
ျပန္​​ေျဖဘဲ ႏႈတ္​ဆိတ္​ျခင္​းျဖင္​့ ဝန္​ခံလုိက္​သည္​ ။

" ​မမွတ္​မိလည္​း ဘာမွမျဖစ္​ဘူး ။ အစကျပန္​မိတ္​ဆက္​
လို႔ရတာဘဲ ။ ကိုယ္​က ဟယ္​့မုခ်န္​း ပါ "

" ဟယ္​့မုခ်န္​း ... အာ .. "

ဒီၾကားထဲ စိတ္​႐ႈပ္​စရာကိစၥမ်ားစြာျဖစ္​ပ်က္​သြား​ေတာ့
သူ႔ကိုကူညီ​ေပးခဲ့သူကို တကယ္​​ေမ့သြားခဲ့၏ ။ အကယ္​၍
တစ္​ဖက္​လူသာ သူ႔ကို လာမႏႈတ္​ဆက္​လွ်င္​ ယိပင္​း
လံုးဝသတိရ​ေတာ့မည္​ မဟုတ္​ ။

" အဲ့​ေန႔က ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​ "

" တအားသူစိမ္​းမဆန္​ပါနဲ႔ ကိုယ္​က ဒီႏ​ွစ္​မွ​ေျပာင္​းလာ
တာဆို​ေတာ့ သူ ငယ္​ခ်င္​းမ႐ွိဘူး​ေလ "