GECE'NİN KARANLIĞI

8.BÖLÜM

(Gece'nin anlatımıyla)

Biraz daha oyun oynadık. Bir süre sonra sıkıldığım için ortaya bir fikir attım.
-Hadi biraz dışarı çıkalım.
Berfin direk lafa atladı.
-AVM'ye gidelim.
Berke, Oğuz ve Burak bir anda bağırdı.
-Olmaz.
Aybike ve Berfin dudaklarını büktüler.
-Ama niye ya.
Kavga çıkmasın diye konuştum.
-Oylama yapalım. AVM'ye gidelim diyenler.
Ben, kızlar ve Kaan el kaldırdı. Kaan'ın el kaldırmasına şaşırmıştım. Berke yanınadaki yastığı alıp Kaan'a fırlattı.
-Peki başka bir yere gidelim diyenler.
Erkekler direk elini kaldırdı. Oğuz diğer eliyle Kaan'ın elini tutup kaldırdı. Deniz sinirle Oğuz'a bakıp konuştu.
-Haksızlık yapmayın, Kaan bizim tarafımızda bırak çocuğun elini.
Kaan elini indirdi. Konuşmaya başladım.
-Oylama sonucunda biz kazandık, AVM'ye gidiyoruz.
Kızlar sevinçle bağırdı. Tam o sırada Oğuz'un telefonu çaldı. Telefonu açıp kulağına götürdü.
-Alo efendim... evet yanımda... bir dakika.
Telefonu kulağından indirip Kaan'a döndü.
-Oğlum senin telefonun kapalı mı? Melek abla aramış, ulaşamamış.
Kaan telefonunu eline alıp konuştu.
-Şarjım bitmiş.
Oğuz telefonu geri kulağına götürdü.
-Şarjı bitmiş, görmemiş... tamam ben söylerim... tamam...tamam.
Telefonu kapatıp Kaan'a döndü.
-Ceren seni soruyormuş. Abim eve gelsin diyordu. Seni özlemiş.
Berke hemen lafa girdi.
-Ee Kaan gelemediğine göre AVM işi yattı.
Berke'ye imalı bir bakış attım.
-Yoo yatmadı. Eğer Kaan kabul ederse Ceren de bizimle gelebilir.
Kaan bana bakıp gülümsedi. Ve konuştu.
-Saol ama sizin için sıkıntı olmaz mı?
Berfin konuşmaya başladı.
-Yok canım ne sıkıntısı olacak. Hem tanışmış oluruz.
-O zaman önce gidip  Ceren'i alalım. Sonrada AVM'ye gideriz.
Bu cümlemin üzerine Kaan konuşmaya başladı.
-Siz gidin ben alıp gelirim.
Kaan'a dönüp konuştum.
-O zaman bende seninle geleyim. Tabi senin içinde uygunsa.
-Sen bilirsin.
Herkes ayağa kalktı. Berke, Oğuz ve Deniz bir arabaya, Aybike,Burak ve Berfin bir arabaya bindi. Bizde Kaan'ın arabasına binip yola çıktık. Evin önüne gelince Kaan'a dönüp konuştum.
-Kaan sen git Ceren'i al gel bende arabada bekleyeyim.
-Olmaz öyle şey sende benimle geliyorsun.
Daha fazla zorlamadım. Arabadan inip Kaan ile beraber içeri girdik. Avluda Kaan'ın babaannesi ve Melek abla vardı.Bide geçen sefer geldiğimde görmediğim bir adam vardı. Adam bizi görünce konuşmaya başladı.
-Ooo bakın kimler gelmiş. Kaan oğlum kim bu güzel kızımız?
-Amca bu Gece, benim arkadaşım.
-Hoşgeldin kızım.
-Hoşbuldum efendim.
Kaan bana dönüp konuşmaya başladı.
-Sen bekle ben Ceren'i alıp geleyim.
Kaan yukarı çıkınca babaannesi bana dönüp konuşmaya başladı.
-Bakıyorum da torunumun yanında hanımefendi rolü oynuyorsun.
Kaan'ın amcası konuştu.
-Anne ne diyorsun sen?
-Senin bu bana savunduğun kız kimin kızı haberin var mı?
-Kimin kızı anne?
-Yıldırım Kaya'nın kızı bu kız, babası ne ki kızı ne olsun.
Şaşkınlıkla bana baktı. Başımı öne eğdim. Sabırla nefes verip sordu.
-Kaan biliyor mu?
-Evet efendim.
-Bak kızım bizim sana kızmak gibi bir amacımız yok. Ama senin baban benim abimi ve yengemi öldürdü. Yani Kaan'ın anne ve babasını. Birini tutup arabanın frenini bozdurmuş. Araba uçurumdan yuvarlandı. Kaan ve Ceren ölümden döndü. Anne ve babalarını kaybettiler. Sen bunu anlayabilecek kadar akıllı bir kızsın. Yani anlayacağın bizim senle bir derdimiz yok. Derdimiz babanla.
Başımı kaldırıp yüzüne baktım. O sırada Kaan ve Ceren aşağıya indi. Ceren koşarak yanima gelip sarıldı. Bende ona sarıldım. Çok güzel kokuyordu.
-Sen abimin arkadaşı mısın?
Yanına eğilip konuştum.
-Evet, sende Ceren olmalısın.
-Adımı nerden biliyorsun, abim mi söyledi?
-Evet abin söyledi.
-Peki senin adın ne?
-Benim ismim Gece.
-Gece mi? Ne kadar değişik bir isim. Hiç duymamıştım. Çok güzelmiş ismin.
-Teşekkür ederim.
Kaan konuşmamızı kesti.
-Hadi bakalım gidiyoruz.
Ceren elimi tuttu. Beraber arabaya bindik. Ceren ön koltuğa yanıma oturdu. Kaan da sürücü koltuğuna geçti. Beraber AVM'ye gittik. Geldiğimizde arabanın kapısını açıp Ceren'i kucağımdan indirdim. Bende indim. Kaan da arabadan inmişti. Beraber içeri gittik. Gratis'in önünde erkekleri görünce yanlarına gittik. Ceren direk elimi bıraktı.
Ve koşarak Oğuz'un yanına gidip sıkıca sarıldı. Oğuz da onu kucağına alıp döndürdü. Bizde yanlarına gittik. Oğuz, Ceren'in yanağından kocaman öpüp konuştu.
-Oohh mis kokulu prensesim gelmiş.
-Oğuz abi Gece abla, abimin sevgilisi mi?
Ceren'in bu cümlesiyle çok utanmıştım. Berke, Burak ve Oğuz gülmeye başladı. Konuyu değiştirmek için sordum.
-Eee kızlar nerde?
-İçerdeler.
-Ben bir bakıyım.
Gratis'e girip kızların yanına gittim. Bir süre sonra kızlar ile beraber erkeklerin yanına gittik. Berke ve  Burak kafalarını birbirine dayamış oturuyordu. Kaan kucağında Ceren ile koltukta oturuyordu. Ceren ile oyun oynuyorlardı. Oğuz ise tek başına oturuyordu. Ceren beni görünce yanıma geldi.
-Gece abla şurda oyun alanı var ama abim beni götürmüyor.
Dudakları büktü ve kollarını bağladı. Yanına eğilip yanağından öptüm. Kaan yanımıza gelip Ceren'e döndü ve konuşmaya başladı.
-Abicim bu konuyu konuşmuştuk. Yoruluyorsun sonra bak.
Ceren Kaan'a dönüp konuştu.
-Abi ben ne zaman diğer çocuklar gibi oyun oynayabileceğim.
Kaan hiçbir şey söyleyemedi. Boğazım düğumlenmişti. Daha çok küçüktü. Kaan'ın gözlerinin dolduğunu gördüm. Ceren'e dönüp konuşmaya başladım.
-Sen boşver oyun alanını. Bak hava soğuk orada oynayıp terlersen hasta olursun. Gel biz senle çikolatalı süt alalım, olur mu?
Sevinçle zıpladı.
-Olur, hadi gidelim.
Elimden tuttu. Beraber markete girdik. Çikalatalı süt alıp diğerlerinin yanına geri döndük. Ceren'e dönüp konuştum.
-Abinin yanından ayrılmak yok tamam mı?
-Tamam.
Deyip Kaan'a sarıldı.

Biraz daha gezdikten sonra saatin geç olduğunu fark ettik. Gelirken ki düzende herkes arabalara bindi. Kaan, Ceren ve Kaan ile beraber arabaya bindik. Eve gidene kadar Ceren arabada uyumuştu. Önce Ceren'i bırakmak için onların evini önüne geldik. Kaan arabadan inip Ceren'i kucağımdan aldı ve içeri götürdü. Bir süre sonra geri geldi. Arabaya bindi. Bir süre sonra bizim evin oraya geldik. Kaan'a dönüp konuşmaya başladım.
-Her şey için teşekkür ederim. Hayatımda geçirdiğim en güzel gündü. Hatta belkide tek güzel gündü. Sende lütfen üzülme oda seni böyle görünce üzülüyor.
-Nasıl yani sana bir şey mi dedi?
-Süt almaya gittiğimiz sırada bana senin evde hiç yemek yemediğini ve uyumadığını bu yüzden de amcanların sana kızdığını söyledi. Doğru mu bu Kaan?
Gözlerini kaçırdı. Tekrar konuşmaya başladım.
-Kaan sana inanamıyorum. Bildiğin öldürmeye çalışıyorsun kendini. Bak hasta olucaksın. Çocuk bile senin için endişeleniyor. Lütfen yapma.
Dedikten sonra arabadan inip eve girdim. Kaan'da gitmişti. Odama çıkıp üstümü değiştirdim. Yatağıma uzandım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Evet bu bölüm biraz kısaydı. Buraya kadar okuduysanız teşekkürler. Bir sonraki bölümde görüşürüz<♡