مشغول چیدن میز شام بود، که دست ظریفی دور کمرش حلقه شد.
نایل: چونه‌ت داره تو کتفم فرو میره لیو.
لیو اخم کم رنگی کرد و نیشگون ریزی از بازوش گرفت.
نایل: فااااک
لیو: لیاقت عاشقانه هامو نداری.
ازش فاصله گرفت و تکیه‌شو به صندلی مقابلش داد.
نایل حینی که بازوشو میمالید جواب دخترو داد.
نایل: کی میخوای این اخلاق گندتو ترک کنی؟؟ من از نیشگون متنفرم.
لیو بی توجه بهش خواست روی صندلی بشینه که صدای فریاد نایل مانعش شد.
نایل: یا عیسی مسیحححح. لیو داری گند میزنی تو نظم میزززز.
لیو بخاطر صدای بلند نایل کمی تو خودش جمع شد.
نایل با دیدن ری اکشن دختر برای لحظه‌ای دلش سوخت و خواست بره سمتش، اما بلافاصله با پیچیدن صدای جیغش سر جاش میخکوب شد.
لیو: به چه حقییییی سر من داد میزنییییییییی؟؟؟ فکر کردی چون وکیل پایه یک دادگستری ای میتونی هرکاری دلت خواست بکنییی؟؟؟؟؟؟ یا بخاطر چشمای آبی لعنتیت حق نشون دادن هر رفتار شتی ای رو داری؟؟؟؟؟؟ یا شاید بخاطر اون موهای خوش حالتته که به خودت اجازه میدی با من مثل یه تیکه گوه رفتار کنی؟؟؟؟؟ ها؟؟؟؟
نایل سعی کرد لبخندشو جمع کنه، اما طبیعتن خیلی موفق نبود. با قدمای بلند سمت دختر رفت و علارغم مخالفت و وول خوردناش، کمرشو بین دستاش اسیر کرد.
لیو: بهت میگم بهم دست نزن و تو بغلم میکنی؟؟؟؟
نایل با حرکت سرش مفهومِ "خب، حالا میخوای چیکار کنی" رو منتقل کرد.
لیو گوشه‌ی لبشو به دندون گرفت.
لیو: نکنه الانم میخوای لبامو ببوسی؟؟؟
نایل تک خنده‌ی کوتاهی بخاطر شیطنت دختر کوچولوش کرد و با فرو بردن دستش تو موهای بلند دختر، لب هاشونو به هم گره زد.
زبونشو تو دهن دختر میچرخوند و در عین حال، فشار کمی به پهلوهاش وارد میکرد.
لیو بخاطر فشرده شدن پهلوش بین انگشتای مرد آه خفه‌ای کشید. نایل به آرومی لب های دخترو رها کرد، اما هنوز انقدری نزدیک بودن که میتونست خیسیِ روی لب هاشو احساس کنه.
نایل: چه مردِ گستاخی.. فکر میکنی تا کجا میخوام پیش برم؟؟
لیو حینی که از شدت هیجان نفس نفس میزد جواب مرد رو داد.
لیو: انقدر وقیحی که فکر کنم همین الان میخوای روی میز خمم کنی و منو به سخت ترین شکل ممکن به فاک بدی!!!
چشمای نایل کمی سرد تر از همیشه، خیره‌ی چشمای دختر شد. دستشو به آرومی بالا آورد و سینه‌ی دخترو با تمام توان بین انگشتاش چلوند.
