Bölüm 5

296 28 7
                                    


"Sende bir şey var bugün."

Kiyoomi gözlerini devirerek baktı Akaashi'ye "Ne varmış?"

"Gözlerin kapıda."

"Değil."

"Israr etmiyorum." diye mırıldandı arkadaşı, sonra omzuna vurdu hafifçe "Şimdilik."

Kaptanın ısrarı üzerine topluca bir yere gitmişlerdi. Yemek de yiyebilecekleri hoş bir pubdı burası.

"İtiraf etsene aslında tatlı değil mi?"

"Ne tatlı değil mi?"

"Böyle uğraşması falan. Senin için yani."

"Benim için uğraştığı yok."

"Bak bir şey söyleyeceğim ama kızma."

"Evet?"

"Bana senin sevgilin olup olmadığını sordurdu Bokuto'ya."

"Bravo sen de cevap mı verdin?"

"Ee evet. Bokuto sorunca, hayır diyemedim ona."

Kiyoomi'nin ona sormak istedikleri vardı aslında, aklını karıştıran bazı şeyler vardı. Onu eskisi kadar sinir bozucu bulmuyordu mesela. Ve bunun ne anlama geldiğini çözemiyordu. Hoşlansam bunu bilirdim herhalde diye düşündü. Belki ona sorabilirdi. Uzun süredir yakın arkadaşıydı sonuçta, başka sorabileceği kimse yoktu çevresindeki herkes fazla heyecanlı ve hareketliydi onun için. Cesaretini topladı "Aslında benim-"

"'kaaashii neredesin bir saattir?" Bokuto yanlarına geldi.

"Sonra konuşuruz." diye mırıldandı Kiyoomi, Bokuto'nun duymasını istemiyordu.

"Tamam gelirim birazdan."

O sevgilisiyle gidince düşüncelere daldı. İki hafta geçmişti imza gününün üzerinden. Atsumu bir daha o konudan bahsetmemişti. Kendini rahatsız ya da garip hissetmesine neden olacak bir şey yapmamıştı. Daha yakın olmak konusunu da açmamıştı. Onun romantik ilişkilerle bir ilgisi olmadığını anlamış olmalıydı. Sadece haftada birkaç defa beraber antrenman yapıyorlardı. En son teklifinde takım arkadaşları imalı bir şekilde güldüklerinde onlara öyle bir bakış atmıştı ki, bunun da bir daha tekrarlanmayacağına emindi. Ona asla söylemeyecek olsa da seviyordu onunla çalışmayı. Sık sık beraber yemek yiyorlardı. Hatta en son evine davet etmişti onu. Hayır, kendini düzeltti, davet ettirmişti Atsumu kendini. Ama onunla evinde vakit geçirmek onun için de yemek hazırlamak hiç rahatsız etmemişti Kiyoomi'yi. Belki de daha yakın olmaktan kastı buydu. Bunu sanırım yapabilirim diye geçirdi aklından.

Gözü hala kapıya takılıp duruyordu. Sonunda içeri girdiğini gördü, yüzünden bir gülümseme geçti farkına bile varmadan. Ukala bir sırıtış vardı Atsumu'nun suratında. Kendini beğenmiş ifadesi yüzünden ve tüm beden dilinden akıyordu resmen. Arkasından bir kadının geldiğini gördü. Birkaç saniye durdular, telefonlarına bir şeyler yazdı ikisi de. Kiyoomi yüzündeki gülümsemenin silindiğini hissetti arkadaşı masaya otururken.

"Naber Omi?" kolunu omzuna attı.

"İyi." Ceketinin kolundan tutup itti kolunu.

"Bu ne surat böyle?" kıkırdadı ona bakıp.

"Ne varmış suratımda?" sodasından bir yudum aldı.

"Atsumu-saaan!" Hinata heyecanla yanına oturdu. "Harika bir atak keşfettim denememiz lazım yarın."

"Of iki dakika voleyboldan konuşmasan olmaz mı? Hem yarın boş günümüz, yatacağım bütün gün." Sonra başıyla kapıyı gösterdi "Tercihen şu az önce konuştuğum kadınla."

Kochi Ga Yoi_SakuAtsuWhere stories live. Discover now