Kochi Ga Yoi_SakuAtsu

Bölüm 15

Kiyoomi'nin yaşananlardan sonra kendini toplaması biraz zaman almıştı. Düşündüğümden daha fazla diye geçirdi aklından. Kendine itiraf etmek zorundaydı, neredeyse bir an küçücük bir an onun samimiyetine güvenmeyi aklından geçirdiğine hala inanamıyordu.

Şanslıydı, tekrar saçmalamayı başarmıştı Atsumu, onu yanıltmamıştı. Öfkesi geçmişti aslında. Asıl zararı ona vermemişti, sonuçta aralarında hiçbir şey yoktu. Ama Hinata ve Kageyama'nın ilişkilerine belki bir daha düzelmeyecek bir zarar vermişti. Ayrıca sırf kıskandığı için Bokuto ve Akaashi'nin ilişkileriyle ilgili sırrı herkese söylemişti. Kimse çok üzerinde durmuş gibi görünmüyordu ama nasıl kötü bir karakteri olduğunu bir kez daha kanıtlamıştı.

Gözlerini ovuşturdu. Şehir manzarası ve gecenin ışıkları önünde seriliydi. Saat üçe geliyordu. Bir süredir uyku düzeni bozuktu. Tatile ihtiyacım var diye geçirdi aklından. Biraz gitmem ve nefes almam gerekiyor.

Bir süre düşününce bunun gerçekten ona iyi gelebileceğine karar verdi. Uzun süredir bir yere gitmemişti zaten. Telefonunu çıkardı, gidebileceği yerlere bakmaya başladı. Mümkün olduğunca uzun tutacaktı bu seyahati. Takım menajerinin gönderdiği çalışma programını açıp tarihlere bir göz attı, sonra uçak biletlerine bakmaya başladı.

Birkaç saat sonra planı hazırdı. Kanada'da yaşayan bir kuzeni vardı. Onunla birlikte İzlanda'ya gideceklerdi. Dönüş biletini almamıştı henüz. Bir süre onunla Kanada'da kalabilirdi. Tokyo'dan ve olan her şeyden uzaklaşma düşüncesi onu biraz rahatlatmıştı. Işıkları kapatıp yatağına uzandı. Hafif bir uykuya daldı.

Atsumu elindeki telefonun ekranını belki yüzüncü kez açıp kapadı. Hinata'yı arayacaktı, gereken cesareti bir türlü toplayamıyordu. Özür dilemenin bu kadar zor olduğunu hiç fark etmemişti. İçini çekip koltuğa attı telefonu, kalkıp başını cama yasladı, geçip giden arabaları izlemeye başladı açık pencereden.

Olayın üzerinden birkaç gün geçmişti ama henüz kimseyle konuşmamıştı. Osamu'ya anlatmıştı. Neyse ki beklediği tepkiyi almamıştı. Bokuto bazen arıyordu ama ona Kiyoomi hakkında hiçbir şey söylememişti.

Dolanıp durmaya başladı evde, dışarı çıkmak istiyordu. Hatta şehirden biraz uzaklaşmak istiyordu. Kita'nın teklifini düşündü ama önce özür dilemeliydi daha fazla geç kalmadan.

Bir anda karar verdi, kendine düşünüp vazgeçme fırsatı tanımadan araba anahtarlarını alıp evden çıktı. Yarım saat sonra Hinata'nın evine gelmişti. Pencerenin önünde durup yukarı baktı. Işıkları açıktı, belki araması gerekirdi ama onu istemeyeceğini düşünüyordu. Yaptıklarından pişmandı ve bunu göstermesi gerekiyordu. En kolay özrün Hinata ile olacağını tahmin ediyordu. Merdivenleri hızlıca çıkıp derin bir nefes aldı ve kapıyı çaldı. İçeriden arkadaşının adımlarını duyunca kalp atışları hızlandı. Yüzüne küçük bir gülümseme yerleştirmeye çalıştı ama başaramadı.

"Atsumu-san?" Hinata'nın şaşkın sesini duyunca başını kaldırdı.

"Selam." mırıldandı sessizce. "Rahatsız etmiyorumdur umarım."

"Ee aslında şey, bir misafirim vardı."

İçeri doğru baktı, Kageyama'nın meraklı gözlerle ona baktığını fark etti. Bunun iyi mi kötü mü olduğuna tam olarak karar veremiyordu. Onu görmeye hazır değildi ama Hinata'nın evinde olduğuna göre araları bozuk değildi. "Sonra gelebilirim istersen." dedi.

"Ne için gelmiştin ki?"

"Özür dilemek için." dedi. "Habersiz geldim böyle ama onu da gördüğüm iyi oldu." Başıyla içeriyi işaret etti.