Mijn hoofd vol gedachten

Ik wil wenen

Ik wil wenen, maar dat lukt niet meteen.

Ik wil bij jou even wenen.

Het klinkt stom en niet echt leuk, maar ik wil dat.

En waarschijnlijk zal dit niet gebeuren.

Omdat het altijd allemaal komt als jij net weg bent.

Dan voelt alles even heel erg te zijn en ben ik heel verdrietig.

Omdat ik dan denk dat ik nooit nog iets kan zeggen aan jou, want het is ook echt zo.

Het enige wat ik jou mag zeggen is goeiedag.

Het ergste is dat dit het enige is wat ik jou mag zeggen en dat ik dit niet kan.

Omdat het gewoon te moeilijk is nu en met niemand zelfs lukt om als eerste goeiedag te zeggen.

Het lukt wel al om iets terug te zeggen, maar dat lukt ook nog niet met jou.

Omdat ik gewoon verdrietig word als ik jou soms zie en weet dat ik dat niet kan bij jou.

Nu niet en later weet ik niet.

Hopelijk ooit.