Mijn hoofd vol gedachten

Stress met jou

Ik heb niets stress meer met jou te zien. Alleen dinsdag voelde ik dat wel toen ik naar jouw klas ging en ik begreep niet waarom. Ik zat daar heel de dag ook op momenten mee in mijn hoofd.

Het enige wat ik denk dat het kan zijn is dat ik wel nog stress krijg als ik met jou moet praten of weet dat ik misschien iets moet gaan zeggen tegen jou. Want de keren dat ik je daarna zag, had ik niets stress. Dus dat is het enige wat ik denk dat het dan kan zijn.

Waarom ik stress heb om met jou te praten weet ik niet goed. Ik was wel de laatste tijd aan het denken om jou eens te spreken om te zien hoe het gaat. Omdat ik totaal geen stress meer had met jou, amper nog met jou in mijn hoofd zit en ik dan ook wel dacht dat het goed zou gaan met niet te veel stress. Maar dinsdag was duidelijk dat die stap nog te groot is.

Ik kan het wel als er een andere leerkracht bij is of in de buurt is waar ik goed mee kan praten en die veel vertrouw zoals op de sportdag was. Maar helemaal alleen ergens met jou is te veel stress voor mij en ik denk dan aan van alles. Dat is heel moeilijk gewoon. Ik weet dat ik toen op de sportdag ook op de tram veel moest wenen en jou echt wou sturen. Dat was ineens zo moeilijk toen om jou niet te sturen.

Ik vind het alleen spijtig of moeilijk dat er nog steeds iets van stress is en het nog niet echt volledig weg is. Want ik dacht echt dat het nu wel allemaal voorbij zou zijn.