Unicode
မှောင်မိုက်နေတဲ့ အခန်းကျဉ်းကျဉ်လေးတစ်ခု ထဲက ကလေး တယောက်ရဲ့ငို ငြီးသံတွေ
ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး အမဲရောင် မိုးကာကိုဝတ်ထားတဲ့ လူတယောက်
ထိုငိုမြည်နေတဲ့ ကလေးရဲ့ လက်တွေ ခြေထောက်တွေကို ကြိုးတွေ ထုတ်ထားတယ် ပါးစပ်ထဲကိုလဲ အဝတ်အစနဲ့စို့ထားတာကြောင့် အသက်ကို လု့ရှူနေရတဲ့ ကလေးငယ်
ထိုအခန်းထဲက ရနေတဲ့ ပုတ်အက်အက်အနံ့ကြောင့်ရယ် ပါးစပ်ကို အဝတ်စနဲ့ဆို့ထားတဲ့ ဒဏ်ရယ်ကြောင့်လူမှာ သတိရတချက်မရတချက်
ထိုမိုးကာဝတ်ထားတဲ့လူက သတိမေ့မျောနေတဲ့ကလေးလေးနားကို တချက်တိုးလာပြီး
"ခဏလေးဘဲစောင့်လိုက်မ ကြာခင်မင်းနာကျဉ်မှုတွေပျောက်သွားလိမ့်မယ်..." လို့ပြောပြီးတာနဲ့
ထိုလူရဲ့ နောက်ကစားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ပုဆိန် ယူကာ ခုတ်ဖို့ပြင်နေချိန်မှာ
ကြားလိုက်ရတဲ့ ကျယ်လောင်တဲ့အသံတခု....
ဂျောင်ကု အိပ်နေရာမှ အမောတကော လန့်နိုးလာသည်
ရက်ဘက်အစုံကလည်း နိမ်ချည်မြင့်ချည် မျက်နှာမှာလဲ ချွေးစေးချွေးပေါက်တွေ
သူ့ဘေးနားလေးက အိပ်ပျော်နေတဲ့ ထယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့
"တော်တော် အိပ်မောကြနေတာဘဲ"
ထယ့်ရဲ့ဆံပင်လေးတွေကို တချက်သပ်ပေးရင်း အိပ်မပျော်တော့တာကြောင့်တဲ အပြင်ဘက်ကို ထွက်ထိုင်နေလိုက်ရင်း ကောင်းကင်ကြီးကိုသာ တွေတွေကြီး ကြည့်နေလိုက်သည်။
ဆူညံသံတွေကြောင့်နိုးလာရသည်
Showစတော့မယ်ထင်ပါရဲ့
မနေ့ညကသောက်တာများသွားတယ်ထင်တယ် ခေါင်းတခုလုံးကို အပေါ်ကတခုခုနဲ့ဖိထားတဲ့အတိုင်း လေးလေးကြီး
ဂျောင်ကုကိုလည်းမတွေ့
"ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ"
ရုပ်တရက်မနေ့ညက အကြောင်းကို
အတွေးထဲမှာ ဖြတ်ခနဲ
သူနဲ့ ဂျောင်ကုနဲ့နမ်းနေတာ
"အာ...ရှီး.....ဒါအိပ်မက်မလား..?ဟုတ်တယ်..ဒါထူးဆန်းတဲ့ အိမ်မက် "
YOU ARE READING
My Little World ᵇʸ Tulip_Koo(Unicode & Zawgyi)
Fanfiction" "ထယ်"ကိုအသက်ဆုံးတိုင်ထိ ကာကွယ်ပေး စောင့်ရှောက်ပြီး တူတူပေါင်းသင်းချစ်ခင်ပေးပါ့မယ်လို့ပြောခဲ့တဲ့ ကတိ ကိုမတည်နိုင်ခဲ့လို့ မောင်တကယ်တောင်းပန်ပါတယ် "ထယ်"..... မောင့်ကိုဆက်မချစ်ပါနဲ့တော့......"ထယ်" ကိုနာကျင်မှုတွေ တပွေ့တပိုက်နဲ့ ထားပစ်ခဲ့ရမှာ မောင် စိတ...
