Im A Mother At The Age Of Fourteen

Kabanata 16

Ilang linggo naba ang lumipas simula nong makabalik kami sa bahay, kala ko tapos na kala ko wala nang problema pero ito ako ngayon sinasalo ang panghuhusga nang ibang tao.

"Hala! siya yung sa picture diba ano bayan may anak na pala"

"Grabe mas bata payan sakin malandi kasi kaya yan!"

"Pre.yan yung sa picture diba grabe ikaw mag ingat ka baka maka buntis ka hahahah."

Hindi ko alam kong anong nang yayari bigla nalang kumalat sa school kanina pag pasok ko na may anak ako totoo naman eh. ang hindi kolang alam kong bakit ako kailangan siraan alam ko namang hindi ko matatago ang pagiging ina sa mga taong katulad nila na hindi alam ang pinag daanan ko.

Kala ko kaya konang marinig ang salitang MALANDI,MAKATE,POKPOK,BATANG INA,AT IBA PA.

Hindi ko naman ginusto pero grabe yong sakit pag nasa ganitong sitwasyon kana para akong may nakaka hawang sakit kong maka layo sila saakin para akong makakahawa kong mahahawakan nila ako may kong anong kirot akong naramdaman pag na iisip ko na pinandidirihan nila ako.

"Alice wag mona silang pansinin." pag papagaan ni jenny sa loob ko kasama namin si bea dahil balik eskwela na nga siya.

Natatakot akong pumasok sa room pero bigla ko nalang naalala si Ymara ang katulad ni Ymara ay dapat ipag malaki at hindi kinahihiya, huminga ako nang malalim at ngumiti kay jenny.

"Tara na baka ma late pa tayo may Activity pa tayo sa E.S.P" tumango siya at nag nag paalam kay bea na mauuna na kami.

Mahigpit ang pag hinga ko nang maka pasok kami sa room natahimik ang iba sa kanila tapos mag bubulungan hindi ko nalang sila pinansin at naupo nalang ako sa upuan ko.

"Alice totoo ba yun." tanong saakin ni irine nang maka pasok siya sa room halatang madami siyang gustong malaman pero iyon muna ang tinanong niya mukhang ni rerespito niya ang privacy ko sana si blaster din ay matangap ako.

"O-oo." sagot ko halata ang gulat sa mukha niya pero napa yuko nalang ako na tatakot na baka husgahan niya ako parihas nang kaklase namin siguro mas masakit lang pag sa kanya kasi kaibigan ko si irine at masasaktan talaga ako kong husgahan niya ako at layuan alam ko naman na mang yayari ang mga ito dapat handa na ako pero kahit anong gawin ko masakit parin pala.

Hindi na siya nag salita hanggang sa dumating si Ma'am Zinse E.S.P teacher namin.

"Good morning Class nakapag handa naba kayo sa gagawin nating Activity?" tanong ni ma'am sumagot naman ang mga kaklase ko groupings yun mag didibati kami at kada isang grupo may tatlong myembro at ang ka grupo ko ay si jenny at irine.

"Sa gymnation natin gagawin ang activity ngayon dahil ma sikip dito at hindi kayo may kakaintindihan sa dibati natin." paliwanag ni ma'am nag ayos naman kami at sumunod na sakanya sa gymnation, pag dating namin doon at nakaayos na nga ang mga gagamitin may dalawang table kong saan may tig isang mic kong saan mag didibati ang  bawat grupo.

***

Pinaupo muna kami ni maam dahil may gusto daw siyang sabihin kinakabahan nga ako dahil feeling ko tungkol sa kumalat na litrato iyon na tungkol saakin.

"Bago tayo mag umpisa gusto kong malaman ang totoo alam niyo na okay lang ba saiyo Allison?" tanong ni ma'am kahit na kinakabana ay tumango parin ako hindi ko alam pero ito ang gusto ko ang ipag tanggol ang sarili ko kahit na ngayon lang kahit na ngayon lang.

"Anong masasabi nyo kay Alice?" tanong ni ma'am nag si taasan naman nang kamay ang mga kaklase ko "Yes Nassandra."

"Malandi!" walang alin langan nitong sagot nag tawanan naman ang mga kaklase ko mahigpit ang hawak ko sa palda ko dahil s akaba at kahihiyan nagulat ako nang hawakan ni Irine ang kamay ko at ngumiti ganon din si jenny na nasa gilid niya,

"Ano pa?" tanong ulit ni ma'am kinakabahan ako dahil may mga estudyanteng pumapasok sa gym at na kikinood. tinawag ni ma'am si Ivy na naka ngising tumingin saakin.

"Disgrasyada ma'am." sagot nito at muling nag tawanan ang kaklase ko, gusto konang ma iyak pero hindi ko magawa dahil ayukong mag pakita nang kahit anong emosyon sa harap nang marami.

"Salamat sainyo. ngayon naman gusto kong malaman ang side ni Allison gusto kong ipag tanggol niya ang sarili niya okay lang ba?" tanong ni ma'am na naka ngiti inabut niya ang mic saakin. tumingin ako kay irine at jenny na parihong naka thumbs up parang sinasabi na kaya ko ito, kahit na nahihiya at na nginginig ay lumapit ako kay ma'am at inabut ang mic.

"So Allison anong masasabi mo sa sarili mo?" tanong ni ma'am, lumunok Ako at naka yukong muli. "Gusto kong ikwento mo ang naranasan mo bilang batang ina go allison." tumango ako kay ma'am at buong lakas na nag salita sa harap nang maraming estudyante na hindi ko namalayan na nandito na pala at nag hihintay sa sasabihin ko.

"Ang maging batang ina ay hindi madali...." panimula ko at bumuntong hininga para maka kuha nang lakas nang loob. "Sa edad kong thirteen na buntis ako nang maaga dahil ayukong maka rinig nang masasakit na salita galing sa mga tao ay nag aral ako sa bahay sa tulong nang magulang ko nagawa kong maging malakas sa Siyam na buwan na dala ko ang aking anak..." may luhang tumulo sa mata ko na hindi ko pinunasan tiningnan ko ang mga taong mukhang gustong malaman ang nang yari sa akin. "Akala ko tapos na ang pag hihirap ko pag na ilabas kona ang bata sa loob pero hindi d-dahil nag sisimula palang pala..... Sa tuwing makikita,mararamdaman,at maririnig ko ang bata bumabalik lahat nang katangahang nagawa ko sa buhay ko hindi matanggap nang sistema ko na saakin siya nang galing hindi ko siya gusto inayawan ko siya dahil hindi ko kaya ang pagiging ina sa mura kong edad...." umiiyak na kwento ko inabutan naman ako ni ma'am nang tissue na pinang punas ko sa luha ko.

"Sa sobrang ayaw ko sa bata si mama ang nag alaga at umako nang responsibilidad na dapat ako ang gumagawa dahil ako ang ina niya pero hindi ko kaya dahil tuwing na kikita ko ang bata na aalala kong na bulag ako sa pag mamahal akala ko ma uubusan na ako nang lalaki kaya na ibigay ko ang lahat pero sa huli na iwan parin akong luhaan may souvenir pa souvenir na hindi ko aakalaing tatanggapin ko at mamahalin na realize ko na hindi ko dapat dinadamay ang ANAK KO sa galit ko sa AMA NIYA nag papasalamat pa ako dahil andiyan ang pamilya ko na pinatawad ako kahit na nag kamali ako na tinulungan ako,Niramayan,kinapitan at minahal nang buong puso wala akong pinag sisihan sa mga nang yari sa buhay ko ang pinag sisisihan ko lang na nagawa kong kamuhian ang anak ko na nagawa ko siyang tiisin na nagawa ko siyang pabayaan na nagawa ko siyang saktan... Kaya sana huwag niyong husgahan ang pagiging batang ina ko dahil hindi naman kayo ang nasa pusisyon ko oo ngat nag kamali ako, oo'ngat kasalanan ko pero wala kayong karapatan na husgahan ang pagiging ina ko dahil bumabasi lang naman kayo sa nakita niyo hindi niyo naman alam ang pinag daanan ko..."