Im A Mother At The Age Of Fourteen

Kabanata 19

Pauwi na ako nang may gumuyod saakin kaya napa tili ako pero nang makita ko kong sino iyon ay nawalan ako nang reaksyon.

Anong kailangan niya hindi ko naman na siya hinagabol?

"Anong kailangan mo?" malamig kong tanong.

"Let's talk Alice." malambing na sabi niya, Ano bang problema niya?

"Anong pag uusapan natin wala na tayong dapat pag usapan." sagot ko sa kanya.

"Look I'm sorry okay i didn't know na may anak tayo."

"You didn't know ang kapal nang mukha mo Waylan sinabi ko sayo pero anong sinabi mo ha!" sumbat ko na aalala ko palang ang mga sinabi niya nag iinit na ang ulo ko.

"Putangina ka alam mo bayon wala kang kwenta wala tayong pag uusapan" madiin kong sabi at aalis na sana nang hawakan niya ang braso ko marahas ko iyong binawin.

"Sorry akala ko nag sisinungaling kalang para balikan kita nag sisisi na ako sa mga nasabi ko Alice patawadin mo ako gusto kong maging ama sa anak natin."

"SANA DATI PA SANA NONG SINABI KO PALANG NAGING AMA KANA WAYLAN!! AT ANAK KO LANG WALA KANG ANAK!" sigaw ko sa pag mumukha niya.

"Ibalik natin ang dati alice gagawin ko ang lahat please give me a second chance please let me be a father let me be you again Alice please I'm begging you." napa tulala ako nang umiyak siya sa harap ko, Mahal ko ang lalaking ito mahal na mahal pero pota naman tama na ang isang katangahan lang ayuko nang ma dagdagan bata pa ako mabubura din ito isip naman ang gagamitin ko ngayon at hindi puso.

"Na huli kana waylan kong pagiging ama sa anak ko okay lang pero ang maging sa iyo muli hindi na hindi na pwedi tama na yung sakit na ginawa mo wag monang dagdagan." malamig ko muling Sabi bago siya lag pasan wala na akong planong mag pa ka tanga sa kanya hahayaan ko siyang maging ama kay Ymara habang an dito pa kami pero sa oras na umalis kami wala na siyang aasahan sa akin at anak niya tama nang binigyan ko siya nang pag kakataon tama nang nag pakatanga ako sa kanya nang isang bisis.

***

"Oh Bunso bakit ka andito sa labas gabi na." tumabi nang upo sa akin si kuya Ariel an dito silang lahat sa bahay nalaman kasi nilang hindi na ako papasok at sinabi din ni papa at mama ang plano kaya andito sila.

"Kuya akala ko hindi kona siya mahal akala ko naibigay kona kay Mara ang pag mamahal ko sa ama niya pero masakit parin, Kanina sabi niya handa daw niyang maging ama kay mara at bumalik nadaw ako sa kanya pero sabi ko ayuko na pwedi naman niyang makita si mara habang andito pa kami eh pero ayuko nang masaktan muli." pag kukwento ko sa kanya,rinig ko ang buntong hininga niya at pag haplos sa buhok ko.

"Bunso bata kapa yang nararamdaman mo para sa ama ni mara hindi nayan pag mamahal pang hihinayang na iyan kasi siya ang na una sa lahat mo kaya nang hihinayang ka na baka pag pinakawalan mo siya ay mag sisi ka tama lang ang ginawa mo mahalin mo ang sarili mo bago ka mag mahal nang iba, Mahal molang siya kasi siya ang ama nang anak mo tandaan mo bunso bata kapa makaka hanap ka nang tamang tao sa tamang panahon na tatangap sa ito at sa anak mo ngayon sarili mo mona ang mahalin mo at ang anak mo andito naman kami kami nalang ang mag mamahal saiyo." hinalikan ako ni kuya sa ulo at niyakap yumakap din ako pabalik sa kanya.