multifandom- sevilen karakterler

~Stefan-Damon ~

YN'nin anlatımı;

Gözlerimi açtığımda ağaçlar bir bir gözden kayboluyordu. New York'tan Mystic Falls'a araba ile tatile gelmiştik. Arabayı kullanan babam uyuduğum için benimle uzun bir süre dalga geçerken ben gerinerek onu duymamazlıktan gelmeye çalışıyordum.

Annem yol boyu kucağında tuttuğu piknik sepetini bana uzattı, "Yolda bir yerde durup atıştırmıştık.  Seni uyandırmadık, açsındır şimdi. Al bir şeyler ye," sepetin üzerindeki sofra örtüsünü kaldırıp içinden bir börek aldım. Annem Türk olduğu için yol yemeği hazırlamayı severdi.

Karnım iyice doyduktan sonra sepeti anneme geri uzattım. Bir süre daha yola devam ederken babam arabayı aniden durdurdu. Sorunun ne olduğuna bakmak için kafamı arkadan uzattığımda yolda boylu boyunca uzanan bir adam gördüm. Yaralı olabilirdi.

Babam inmek üzereyken onu durdurup ben bakmaya karar verdim.
Yol üzerinde yatan adamda hiç bir yara izi göremeyince şüpheye düştüm. Yanına çömelip damarına parmaklarımı bastırdım ve nabzını ölçtüm. Kesinlikle nabzı yoktu.

Ayağa kalkıp arabadan telefonumu aldım. Tuşları girerken cesedin olduğu tarafa bakmıştım ancak orada kimse yoktu. Telefon çalmaya bile başlamadan kapattım. Anne ve babama döndüm. İkisi de hipnotize olmuş gibi ileriye bakıyordu.

Bu durum beni çok korkutmuştu. Onlara seslensemde bir türlü kafalarını benden yana çevirmiyorlardı. Ormana doğru bakacağım sırada birden önüme bir adam dikiliverdi. Bu az önce yerde yatan adamdı.

"Merhaba tatlım, ve güle güle tatlım-"

"Kes şunu  Damon!"

Diğer sesin sahibi hemen kendini ormandan yanımıza doğru atmıştı. Sarı saçları gözlerimi acıtırken neler döndüğünü hâlâ anlayamamıştım.
"Neler oluyor? Sizde kimsiniz? Senin az önce nabzın atmıyordu, ne ara dirildin?" Korkuyla sordum. Adam bana bir gerizekalıymışım gibi baktı.

"Sorularını içinde tut küçük ceylan. Cevaplasam bile hatırlamayacaksın nede olsa."

Arkasındaki adam gözlerime bakıp,
"Yolda hiç birşey ile karşılaşmadınız. Sadece telefondan arkadaşını aramak için indin ve çekmediğini farkedip yola devam ettiniz."

Yazar anlatımı;

Kafan karışık bir halde arabaya bindin ve baban transtan çıkıp sürmeye başladı.

Dediklerini yapmış olsan da hala hatırlıyordun. İçindeki bir dürtü yapmanı söylemişti ancak hafızanın silinmesini sağlayamamıştı. Umursamadan yoluna devam ettin. Neden bu adamın dediklerini yapmak zorunda hissettiğini bulacaktın.

Stefan ve Damon yol boyunca tartışsalar bile ikiside sende bir tuhaflık sezmişti ve onlarda bu işin peşini bırakmayacaktı...

***

Öylesine yazdım, devamı olurmu bilmiyorum ama olmaz büyük ihtimalle💕