Chapter 24

105 0 0
                                    


Chapter 24 

Back  

"Make your moments with that person memorable, the moments you will never regret that it happen." 

That is the exact same words that Ley to me before we parted ways but she asked about my social media accounts na mabilis ko namang binigay sa kanya. It's nice knowing new people yung alam mo na hindi lumaki sa lugar kung saan ka lumaki. 

How can I make my moments with Brian more memorable? Para sa'kin naman kasi lahat ng nangyayari between the two of us is memorable for me. But I suddenly think of something. Naisip ko lang siya para pang-asar but actually I also want it. 

I don't know if I should say it to him or not but actually that is Mary anyway. Iniisip ko lang siya bilang pang-asar pero naiisip ko paano kung kagatin niya yung pang-aasar ko because in fact aware kami na iba ang epekto namin sa isa't isa. 

He called me last night saying na sabay na daw kami mag-breakfast bukas at mabilis naman akong pumayag doon kaya bigla kong naisip yung pang-aasar ko isama mo pa yung sinabi ni Ley sa'kin. 

I know I will sound desperate if I will say it pero alam ko din naman sa sarili ko na gusto ko yun e. Like what I said siya lang ang may matinding epekto sa'kin and if I wanted to make my stay here with him memorable yun din ang gusto kong mangyari. 

"You look creepy, Mary." he said when I enter his car. 

Ngumiti lang ako sa kanya. Imbes na isipin yung kung gaano ako katagal na mananatili sa tabi niya mas mabuting mag-enjoy na lang ako habang nandito pa ako. I know he will find me unbelievable sa pwede kong sabihin sa kanya. 

It's the new Mary who is talking not the Maria Yllana na pilit niyang binabalik. Brian is bringing back the old Maria Yllana na parang hindi ko na mahanap kung nasaan pa ba yung Mary na nabago dahil sa napagdaanan niya. Yung Mary na gustong pumatay sa isang Maria Yllana. 

"Where are we going?" I asked him. 

"I know a coffee shop. I always eat breakfast there because it's also close to my place." he said at tumango naman ako doon nang bigla akong may maisip. 

"Akala ko you are living with your parents?" I asked him. Kung hindi kasi ako nagkakamali ang sabi niya pinapauwi na siya ng Mommy niya so naisip ko na baka nakatira pa din siya sa parents niya lalo na single pa naman siya.

"I am, but I become busy on the exhibit so... I stay on my studio." he said at tumango naman ako. 

"Are you going to your exhibit today? You still have four days." He shook his head. 

"It's okay not to go for one day, I can give my day to you." I sigh heavily because of what he said na ikinatawa niya naman. This guy really doesn't have any idea what is his effect on me. 

Kung ipapatuloy niya ang mga ganyang salitaan sa'kin and how he act towards me baka mas piliin ko na dito na lang at gawin ang lahat wag lang ako umalis sa tabi niya. 

We arrive at the coffee shop he is saying at mukhang kilala na nga siya ng mga staff dahil binati siya and looking at him being friendly to everyone makes me smile. Brian really knows how to make people comfortable with him. 

Ewan ko lang noong una kaming nagkita. I didn't forgot how I describe him at that moment. I said that he is the kind of person who look approachable pero pwede ding maging hindi. Nakakatawa lang talaga na hindi ko naisip na si Brian pala yung lalaking yun. 

I know also him hindi na maalala yun and I am glad I remember it because it just prove me that our paths are really meant to cross. Fate chooses for us to meet again and I am glad that fate become kind to me this time. I just hope it continues. 

Met You By Fate Where stories live. Discover now