Limited Possession [BL] ✓

5. BÖLÜM

Medyaya Limited Possession audio dramasının şarkılarından birini koydum~

-

Gu ailesinin evinde yaşamasının üçüncü günüydü.

"Evlilik cüzdanını gizlice alalım, ziyafete gerek yok, bunu kimsenin bilmesine izin verme. Ayrıca Gu ailesinin evinden taşınmak istiyorum. Annen, baban ve kardeşinle yaşamak istemiyorum."

Tu Yan bu isteklerini söylerken reddedilmeye çoktan hazırdı. Ancak birkaç saniye düşündükten sonra Gu Chenbai kabul etti.

Tu Yan afalladı, "Gerçekten mi?"

Gu Chenbai kitabı elinden bıraktı ve ona baktı, "Elbette, bence teklifin çok iyi."

Gu Chenbai birine baktığında her zaman çok odaklı bir şekilde göz teması kurardı ve Tu Yan onun tarafından izlenirken biraz kızardı. Başını eğdi ve telefonuyla oynuyormuş gibi yapıp kayıtsızca davrandı, "Öyleyse senin ne gibi isteklerin var? Sen de onları bana söyleyebilirsin."

Gu Chenbai gülümseyerek, "Yani ben de istekte bulunabilirim," dedi.

Gu Chenbai'nin ses tonunu duyan Tu Yan, Gu ailesinin hizmetçisinin gizlice söylediklerini düşündü.

--Bu küçük ünlü çok kibirli. Belli ki buraya babasının borçlarını ödemek için gönderilmiş ama sanki İkinci Genç Efendi'nin ona birkaç yüz milyon borcu varmış gibi onu eleştiriyor ve emirler veriyor.

Gu Chenbai hemen cevap vermedi, oturduğu yerden kalkıp Tu Yan'a doğru yürümek için koltuk değneğini sıkıca tuttu. Tu Yan istemsizce ondan kaçınmak istedi. Belki de Tu Yan'ın direncini hisseden Gu Chenbai durdu ve "Sadece bir isteğim var." dedi.

Tu Yan ona baktı.

"Benden böyle kaçmaya devam etme, tamam mı?"

Son iki kelimeyi çok yavaş ve nazikçe söylediği için kulağa biraz acınası ve reddetmesi zor geliyordu.

Tu Yan'ın kirpikleri titredi ve duyulmaz bir "Mn," sesi çıkardı.

"Sadece bu istek mi?" Hâlâ inanamıyordu.

Gu Chenbai'nin dudaklarının köşesi kıvrıldı, "Elbette başka isteklerde de bulunmak istiyorum, örneğin--"

Tu Yan onu hemen durdurdu, "Eğer bir diyorsan sadece bir tane demektir. Utanmadan hareket etme."

"Tamam, sadece bir tane." Gu Chenbai gülümsedi, sonra saate baktı ve Tu Yan'a "Akşam yemeğinde ne istiyorsun?" diye sordu.

Tu Yan, Gu Chenbai tarafından yönlendirilmek istemedi, "Hiçbir şey yemek istemiyorum."

Bunları söyledikten sonra yatak odasına gitti. Merdivenlerin köşesine ulaştığında, Gu Chenbai'nin hâlâ orada dikildiğini gördü. Gu Chenbai başını kaldırıp ona baktığında gözleri buluştu. Tu Yan aniden çok önemli bir şey daha düşündü.

Gu Chenbai ona karşı çok itaatkârdı, istediği her şeyi kabul ediyordu.

Her şeyi kabul ediyor...

Peki ya boşanma anlaşması? Onu da imzalamak ister miydi?

Tu Yan kendi kendine düşündü: Muhtemelen hayır, çünkü Gu Chenbai bunu yaparsa büyük bir kayıp yaşamaz mıydı? İnsanlar bencil hayvanlardır; Gu Chenbai ondan yüz milyonlarca doları suya atacak kadar hoşlanmıyordu.

Ancak Gu Chenbai'nin gözlerindeki ifadeyi düşündü ve bunun tamamen imkansız olmayacağını hissetti.

Kısa süre sonra yeni evlerine taşındılar. Ailesi, Gu Chenbai'nin bacağının durumunu göz önüne alarak, onlar için tek ailelik küçük bir villa seçti.