Final

2.8K 229 563
                                    

Gün aymış, o gün gelip çatmıştı. Kuşlar sanki daha neşeli ötüyor rüzgar daha tatlı esiyordu.

Felix yatağından kapıdakilerin hazırlık sesiyle gözlerini açtı. Yavaşça terliklerini giyip balkona doğru ilerledi. Balkondan dışarı baktığında Minho Jeongin'e hazırlık listesini yaptırıyor diğer tüm işçiler ön bahçede yere halı seriyor ve masaları getiriyorlardı. O görüntü ona öyle bir heycan vermişti ki. O an yaşadığı duygular anlatılmaz yaşanırdı.

Tatlı tatlı pijamalarıyla ön balkondan dışarıyı izlerken kalın bir bağırma sesiyle irkildi. Arka bahçeden gelen bir erkek sesiydi. Koşarak arka bahçeye doğru bakan balkona ilerledi.

"Gusül mü aldırıyon amına koyim ettin içine kıyafetin."

"Eğmiyorsun ki kafanı aşağı."

"Lan napıyım aşşağı düşücem şimdi."

----

"Sikeyim seni Jisung, siktin saçımı bu ne orospu."

"Lan sus gayet güzel kestim."

Evet, Jisung ve Hyunjin idi bunlar. Jisung Hyunjin'i arka bahçedeki kuyuya kafasını dayamış saçlarını yıkıyor ve kesiyordu. Bunları berber deneyimi olsun diye Hyunjin'in saçında denemek için onu kuaförler kapalı diye kandırmıştı. Bir yandan kafasına kuyudan çektiği suyla yıkamış bir yandan kesmişti. Saçları yamuk yumuk olan Hyunjin aslında sinirlenmekte haklıydı.

Onların bu hâlini kıkırdayarak izleyen Felix odasının çalan kapısıyla oraya döndü.

"Girin."

Gelen kişiyle şoka girmişti. Gelen Christopher Bang idi. Chris eskiden bu malikânede çalışan Felix'in bakıcısıydı. Onu büyütmüş, eğitmiş ve bir çok şey öğretmişti. Felix büyüyünce yıllarca mutfak bölümünde çalışmıştı. Fakat babası bir gün Felix'e eşcinselliğin kötü bir şey olmadığını söylediği için onu işten atmıştı.

Ve şimdi ise babasının artık olmadığını ve bir erkekle evlendiğini duyunca döndüğü kasabadan şehire gelmişti. Felix hemen onu görünce gözleri açılmış suratını heycanlı bir gülümseme almıştı. Koşarak boynuna sarıldı.

"Chan Hyung sen, sen geri dönmüşsün."

"Seni çok özledim Felix."

"Bende, bende seni Chan Hyung."

"Bugün seni küçükken olduğu gibi ben hazırlayacağım."

Buruk ve tatlı bir gülümsemeyle korumalardan istediği kıyafetleri içeri aldı. İlk önce onu küçükken her zaman saçlarını yıkadığı yere otutturdu. Yumuşak, sapsarı, tüy gibi saçlarını elleriyle yavaş yavaş ovaladı. Onun saçları hâla aynıydı. O hâlâ bebek gibiydi. O günden bugüne çillerinden bir tane bile eksilmemişti. İkiside çok karmaşık ama güzel duygular yaşıyordu şuan.

Saçlarını küçükken kuruladıgi havluyla kuruladı. Nazikçe ve özenle kuruluyordu. O Felix'e her zaman çok değer vermişti. Şimdi ise tekrar onunlaydı, eskisi gibi..

Dear Hyunlix (Düzenleniyor...)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum