The King's only daughter

#1

Chapter one

-

Samantha

Napapahikab ako habang naglalakad pababa sa sala. Ang aga ba naman kasi akong ginising, di pa ako nakatulog ng maayos kagabi kasi napuyat ako kakanood ng anime. Pahirapan pa matulog kasi nagpeplay sa utak ko yung huling episode na pinanood ko.

Naririnig ko na ang mga plato na hinahain ni mama sa mesa kaya dinalian ko na ang pagbaba ko. Nasa panghuling hakbang na ako ng biglang may tumulak sa akin.

"Ang laki mong harang." sabi niya at nagpatuloy sa paglalakad. Ano bang problema ne'tong panget na'to? Umagang umaga nangbubwisit.

Di ko talaga maintindihan ba't galit na galit siya sa akin di ko naman siya inaano. Laki laki ng problema sakin.

"Problema mo ba? Di ka naman inaano dyan." sabi ko at binawian siya ng siko. Akala niya porket kapatid ko siya di ko siya babawian, mukha niya.

"Ikaw ang problema ko. Nakikita lang kita nasisira na araw ko." sagot niya pabalik habang nakakunot ang noo. Kulang nalang mawala na pagitan ng kilay niya.

"Sus! Di ka lang yata nalambing ng jowa mo kagabi kaya ka ganyan eh." sabi ko at nilabasan siya ng dila bago tuluyang pumasok ng kusina.

"Ano na naman ba yan? Umagang umaga nagbabangayan na naman kayo." napasimangot naman ako dahil sa sinabi ni mama.

"Si kuya nauna, bigla bigla nalang nanunulak kitang nasa hagdan yung tao." sagot ko at pinagdiskitahan ang hotdog sa harapan ko.

"Harang kasi!" rinig kong sabi niya pero di ko nalang pinansin.

"Hay naku mga anak,osiya magsikain na kayo. Ito na pala yung permit mo Samantha, nahanda ko na rin yung kailan mo para di ka gutumin. Siguraduhin mong mag aayos ka dun." mahabang salita ni mama habang inaabot yung permit ko sakin. Nilunok ko muna ang kinakain ko bago abutim yun, "Ikaw bantayan mo 'tong kapatid mo. Wag mong hahayaang gumawa ng kalokohan."

"Bakit ako? Di naman kami magkasama niyan."

"Anong bakit ikaw? Natural ikaw yung kuya, responsibilidad mong bantayan ang kapatid mo." sagot ni mama, nakita ko namang umirap si kuya pero nagpatuloy lang din sa pagkain.

Di ko nalang sila pinansin at nagpatuloy sa pagkain.

"Sa school na ba kayo magkikita Samantha anak?" tanong ni mama habang umiinom ng kape. Di na naman siya kumakain.

"Opo. Basta bago mag 7:00AM andun na kami lahat." sagot ko at tiningnan ang cellphone ko. Nakita kong 6:20AM na kaya nagmadali na ako sa pagkain, "Mauuna na po ako ma, baka matagalan pa ako."

Humalik ako sa kanya bago kinuha ang bag ko at umalis. Sana lang talaga maging maayos 'tong fieldtrip namin. Pinagpilitan pa'to ng adviser namin para lang matuloy.

Habang naglalakad ay di ko talaga maiwasang di humikab. Required ba talagang alas singko gumising basta fielftrip? Kabadtrip.

Di rin nagtagal ay nakarating na ako sa school kasi malapit lang din naman sa bahay. Sa gate palang nakikita ko na ang mga kaklase kong katulad ko, humihikab din. Nakita ko pa yung isa na nakaupo sa sahig habang yakap yakap ang bag niya tapos tulog. Hala sige pagpatuloy mo, abutin mo ang panaginip mo.

Lumapit ako sa isang babaeng nakaupo sa sulok at lutang, halatang walang tulog. Kahapon pa 'to excited eh ayan di nakatulog. Paggising ko kanina tadtad ako ng messages at chats niya na di na daw siya makahintay. Anak ng tokwa tinawagan pa ako, hanggang sa nakatulog nalang ako di parin siya tapos kakasalita.

"Ayan, sobrang excited di nakatulog." bungad ko sa kanya. Tiningnan niya naman ako at napangiwi ako sa itsura niya. Naligo naman pero mukhang sabog parin.