KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.

Sahi, Ölüm Neydi..

Ölüm nedir sevgili
Sahi ölüm neydi.
Ölmek için illa ömrün bitmesi mi gerekirdi
Nefes alırken de ölmek diye bir şey var derlerdi
Mesela ayrılınca yürek, can özünden
Vurulunca gönül ansızın, orta yerinden
Bir kaç damla göz yaşı ile
Can akıvererdi yanaklarından, aniden

Sahi ölüm neydi sevgili
Ölmek nasıldı sahiden
Birini öldürüyor olmalıydı
Ansızın çekip giden
Ne kalırdı geriye sonra, yaşanan onca şeyden
Zevk almaz olurdu insan
Yaşamaktan, yemekten içmekten
her şeyden
Sadece bir ruhu kurutulmuş bir beden
Öylece mezarına girmeyi bekleyen

Sahi ölüm nasıldı sevgili
Unutulurmuydu ardına
bakmadan giden
Yok olmaya mı mahkumdu acısını kalbine gömen
Yoksa hiçmi umudu yoktu
Bir akşam üstü
Gün batımlarıyla birlikle
Yarınlara koşa koşa
öldürmeyi  seçen
Yoksa bu kadarını da hak edermiydi
Nefes ala ala kendini gecelere gömen...

Vuslat Tuna