Bu gün şu kalbim daha bi' kırık anne
Sevgi kucağında öksüzlüğü tattım ben
Bir yara açıldı sol yanımda, derinde
Baba yurdunda yetimliğe doydum ben
Bu çiçekli yollarda koşup oynarken de
Benliğimin dehlizinde kayboldum ben
Ömrün başında, yarına yol ararken de
Yalnızlığı hüznün arasına koydum ben
Değişti ,değişen günlerle, herkes birden
Dost sandıklarımı kimde buldum ben
Yüzler aynı ama bir yabancı görünen
güvendiğim dağları ovada yitirdim ben
Gece karanlık gece soğuk penceremde
Yıldız ışıgından güneş de, dilendim ben
Sabah bugulu,sabah yabancı, önümde
Yeşerttiğim dalları taşta kuruttum ben
Her armağan ayrı savaş,ayrı mücadele
Bir hayal için, çok emek harcadım ben
Her göz yaşı bir kanlı ok oldu sinemde
Şiirler dillensin diye,çileye sustum ben
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.
PoetryBir kafestir şiir, yürek içinde Bir kafestedir yürek, şiir içinde
